Ziel
|
Te weten wat ziel is kan alleen als er ook begrip is van wat geest is. Ziel en geest nl zijn een volkomen eenheid, maar wel te onderscheiden. Het doet denken aan een kaarsvlam, daar zijn licht en warmte te onderscheiden, maar in de vlam zijn ze een volkomen onscheidbare eenheid.
Een vlam is sowieso een zeer bruikbaar geestelijk beeld. De warmte van de vlam is beeld van het gevoel (*) en het licht van de vlam is beeld van het verstand (**). |
|
|
Elke geest heeft een gevoel en een verstand, samen in één geestelijk bewustzijn.
Om dat gevoel en verstand een zelfstandig bestaan te geven, los van het oer-gevoel en oer-verstand Gods heeft elke geest een substantieel etherisch lichaam gekregen, de ziel. Een beeld daarvan is de weerspiegeling van de zon in een dauwdruppel. De zon is het beeld van het Goddelijke oer-bewustzijn van gevoel en verstand. De dauwdruppel zelf is het beeld van het substantiële lichaam dat de ziel is, en de weerspiegeling daarin vormt het bewustzijn van het gevoel en het verstand van de geschapen geest. |
Zo is er de Goddelijke Oer-Geest, en zijn er de geschapen geesten gevat in een ziel-lichaam. De ziel weerspiegelt het bewustzijn van de geest die deze ziel als lichaam heeft gekregen. Het bewustzijn (gevoel en verstand) van elke geest is een vonkje, een klein vlammetje, van de Goddelijke Oer-Geest.
De geschapen geest wordt zich (van zichzelf) bewust door de reflectie van haar gevoel en verstand in de ziel.
Dat de geschapen geest (zich van zichzelf) bewust dient te worden is logisch, want door de geest (middels het gekregen ziel-lichaam) van de Geest Gods af te scheiden, wordt de geest ook de herinnering ontnomen aan de Goddelijke oorsprong. Indien dat niet zou gebeuren, dan zou de geschapen geest zich nog steeds verbonden weten met de Geest Gods, en dus geen afzonderlijke eigen eenheid van geest zijn.
De geschapen geest wordt zich (van zichzelf) bewust door de reflectie van haar gevoel en verstand in de ziel.
Dat de geschapen geest (zich van zichzelf) bewust dient te worden is logisch, want door de geest (middels het gekregen ziel-lichaam) van de Geest Gods af te scheiden, wordt de geest ook de herinnering ontnomen aan de Goddelijke oorsprong. Indien dat niet zou gebeuren, dan zou de geschapen geest zich nog steeds verbonden weten met de Geest Gods, en dus geen afzonderlijke eigen eenheid van geest zijn.
Het kwijtraken van de herinnering doet wat denken aan dromen.
We dromen allemaal, maar we kunnen ons daarvan meestal weinig of niets herinneren wanneer we s'morgens weer wakker worden in ons lijf. Juist door de bewustwording van en in ons lijf verdwijnt de bewuste herinnering aan de dromen. Wel, op vergelijkbare wijze hebben de geschapen geesten ook de herinnering aan hun eenheid met de Geest Gods verloren.
Aldus werden en worden geesten geschapen in een ziel waarin hun bewustzijn, hun voelen en denken, zich reflecteert. De ziel is ahw het registratie kantoor van de geest. Daar wordt de geestelijke warmte en het geestelijk licht (voelen en denken) waargenomen en bewust gemaakt.
Samengevat:
Geest is een geschapen bewustzijn dat als nieuw zelfstandig bewustzijn is afgescheiden van het oneindige bewustzijn van de Geest Gods door een substantieel etherisch lichaam, de ziel, waarin de geest de eigen gevoelens en gedachten reflecteert om zich zo bewust te kunnen worden.
We dromen allemaal, maar we kunnen ons daarvan meestal weinig of niets herinneren wanneer we s'morgens weer wakker worden in ons lijf. Juist door de bewustwording van en in ons lijf verdwijnt de bewuste herinnering aan de dromen. Wel, op vergelijkbare wijze hebben de geschapen geesten ook de herinnering aan hun eenheid met de Geest Gods verloren.
Aldus werden en worden geesten geschapen in een ziel waarin hun bewustzijn, hun voelen en denken, zich reflecteert. De ziel is ahw het registratie kantoor van de geest. Daar wordt de geestelijke warmte en het geestelijk licht (voelen en denken) waargenomen en bewust gemaakt.
Samengevat:
Geest is een geschapen bewustzijn dat als nieuw zelfstandig bewustzijn is afgescheiden van het oneindige bewustzijn van de Geest Gods door een substantieel etherisch lichaam, de ziel, waarin de geest de eigen gevoelens en gedachten reflecteert om zich zo bewust te kunnen worden.
|
|
|
|
|
|
Om beelden te kunnen reflecteren is een spiegel nodig. Om gedachten en gevoelens te kunnen reflecteren is intelligentie nodig. De ziel is een lichaam dat a.h.w. is opgebouwd en samengesteld uit ongelooflijk veel partikeltjes (vergelijk het met atomen) van intelligentie, die door Gods liefde in een harmonisch geheel zijn gebracht.
Dat harmonische geheel van intelligentie-partikeltjes heeft letterlijk de gestalte van een menselijk lichaam, omdat met die gestalte de hoogste vorm van harmonie wordt uitgedrukt. In die intelligentie-gestalte weerspiegelt de geest haar gedachten waardoor er licht uitstraalt. Vergelijk het nogmaals met een de druppel waarin het licht van de zon fonkelend wordt weerspiegeld. Evenzo worden gedachten in de geestelijke wereld zichtbaar als licht, in de ziel weerspiegeld. De ziel is een lichtende gestalte. |
|
Wij mensen zijn eveneens ziel en geest, maar nog in een materieel lichaam. Wij hebben om ons ziele-lichaam heen nog een extra lichaam van vlees en bloed. Dat is om ons bestaan in de materie mogelijk te maken. Overlijden is niets anders als het afleggen van dat 'vlees', waarna de ziel in de geestelijke wereld verblijft, en geen mogelijkheid meer heeft om in de materiële wereld te verblijven. Die zielen zijn daarom met onze materiële ogen ook niet meer zichtbaar.
We komen ze nog wel eens tegen, beschrijvingen van verschijnselen van geest gestalten, wat in feite zielengestaltes zijn. Ze stammen af van zeldzame gebeurtenissen waarbij de overleden ziel dermate verknocht is aan de materie dat ze die niet los kan laten. Dat is de reden dat deze verschijningen altijd op dezelfde plek blijven. In de volksmond noemt men dit spoken.
Die zijn niet altijd te zien.
Zichtbaar worden deze zielen alleen als er mensen in de omgeving zijn met een voldoende krachtig aura, waarmee deze zielen, overigens volkomen onbewust, zich ahw een zeer mistig verschijnend lichaam kunnen vormen, wat met onze materiële ogen kan worden gezien. We kunnen ze ook gewaarworden als een plotselinge sterke koude.
Mensen die 'paranormaal' begaafd zijn kunnen, veel meer dan de meeste andere mensen, zielen om zich heen zien. Ze kijken a.h.w. niet met hun materiële ogen, maar met hun bewustzijn.
Ze nemen, overigens intuïtief en meestal niet bewust, a.h.w. met hun bewustzijn de reflecties van het voelen en denken van andere zielen waar. Daarom is de een helderziend want die neemt het denken waar, een ander is helder-voelend want die neemt het voelen waar. Want het zijn verschillende soorten reflecties die worden waargenomen.
Overigens hebben we deze vaardigheden in meer of mindere mate allemaal, iets wat zich bij jonge kinderen nog heel natuurlijk voordoet. We worden echter in deze maatschappij vooral in ons denken en ons verstand opgevoed, en van een bewuste opvoeding in ons gevoel is veelal nauwelijks sprake. Dat heeft tot gevolg dat maar weinigen met deze 'gaven' in tact de volwassenheid bereiken.
We leven helaas in een tijd en maatschappij waarbij het denken vele maken hoger wordt aangeslagen dan het voelen. Indien we deze toestand in een overeenstemmend beeld willen vatten dan misschien zo:
We komen ze nog wel eens tegen, beschrijvingen van verschijnselen van geest gestalten, wat in feite zielengestaltes zijn. Ze stammen af van zeldzame gebeurtenissen waarbij de overleden ziel dermate verknocht is aan de materie dat ze die niet los kan laten. Dat is de reden dat deze verschijningen altijd op dezelfde plek blijven. In de volksmond noemt men dit spoken.
Die zijn niet altijd te zien.
Zichtbaar worden deze zielen alleen als er mensen in de omgeving zijn met een voldoende krachtig aura, waarmee deze zielen, overigens volkomen onbewust, zich ahw een zeer mistig verschijnend lichaam kunnen vormen, wat met onze materiële ogen kan worden gezien. We kunnen ze ook gewaarworden als een plotselinge sterke koude.
Mensen die 'paranormaal' begaafd zijn kunnen, veel meer dan de meeste andere mensen, zielen om zich heen zien. Ze kijken a.h.w. niet met hun materiële ogen, maar met hun bewustzijn.
Ze nemen, overigens intuïtief en meestal niet bewust, a.h.w. met hun bewustzijn de reflecties van het voelen en denken van andere zielen waar. Daarom is de een helderziend want die neemt het denken waar, een ander is helder-voelend want die neemt het voelen waar. Want het zijn verschillende soorten reflecties die worden waargenomen.
Overigens hebben we deze vaardigheden in meer of mindere mate allemaal, iets wat zich bij jonge kinderen nog heel natuurlijk voordoet. We worden echter in deze maatschappij vooral in ons denken en ons verstand opgevoed, en van een bewuste opvoeding in ons gevoel is veelal nauwelijks sprake. Dat heeft tot gevolg dat maar weinigen met deze 'gaven' in tact de volwassenheid bereiken.
We leven helaas in een tijd en maatschappij waarbij het denken vele maken hoger wordt aangeslagen dan het voelen. Indien we deze toestand in een overeenstemmend beeld willen vatten dan misschien zo:
|
We worden geboren en zijn a.h.w. als een luchtballon, met ruimte voor gevoel, dat is de ballon, en ruimte voor verstand, dat is het mandje onder de ballon. We geven vrijwel alle aandacht aan het mandje van het verstand, waardoor het groter, sterker, steviger, massiever e.d. wordt. Dat lijkt heel mooi en nuttig. We geven nauwelijks aandacht aan de ballon van ons gevoel, waardoor die zo goed als leeg blijft, en op den duur volledig achter de steeds zwaarder wordende mand in het niet verdwijnt. Van een (geestelijke) verheffen van de de luchtballon (gevoel van liefde in de mens) is dan ook weinig sprake.
Geest is gevoel en verstand, in de substantiële gestalte van de ziel, d.i. het lichaam van de geest, bestaande uit een harmonische gestalte van intelligentie-partikeltjes, waarin de geest haar gevoelens en gedachten reflecteert en aldus haar eigen bewustzijn ontwikkelt. |
Geest is gevoel en verstand, in de substantiële gestalte van de ziel, d.i. het lichaam van de geest, bestaande uit een harmonische gestalte van intelligentie-partikeltjes, waarin de geest haar gevoelens en gedachten reflecteert en aldus haar eigen bewustzijn ontwikkelt.
* Bij het voelen gaat het uitsluitend en alleen om het voelen van liefde. Er zijn vele soorten liefde die allemaal variëren tussen goed en boos. Goed is de naastenliefde en de liefde tot God. Boos is de zelfliefde en de liefde tot de wereld. De aard van liefde bepaalt welke gedachten de voorkeur krijgen. Vandaar ook dat het gevoel, d.i. de liefde, eerst goed moet worden ontwikkeld voordat er aan het verstand wordt begonnen.
** Gedachten komen uit God. Alle gedachten in het verstand van de geesten, zowel als alle liefde in het gevoel, zijn van oorsprong Goddelijk. Door de vrije wil van de geesten en het ontbreken van de herinnering aan de Geest Gods als oorsprong, is het mogelijk om aan het gevoel en de gedachten een andere waarde toe te kennen.
De naastenliefde kan bv als van geen enkele waarde worden gezien, en ware gedachten van liefde kunnen als onzin worden weggezet. De zelfzucht daarentegen kan als hoogst waardevol worden ervaren. Op deze wijze ontstaan boze liefde en de valse gedachten daaruit.
De naastenliefde kan bv als van geen enkele waarde worden gezien, en ware gedachten van liefde kunnen als onzin worden weggezet. De zelfzucht daarentegen kan als hoogst waardevol worden ervaren. Op deze wijze ontstaan boze liefde en de valse gedachten daaruit.
