Aan Mij gelijk
Vorm Mijn vorm.
Kies Mijn keuze.
Denk Mijn gedachte.
Wil Mijn wil.
Spreek Mijn woorden.
Heb met Mijn liefde lief.
Kortom, vorm je wezen zoals Ik het Mijne heb gevormd en wordt aan Mij gelijk.
Kies Mijn keuze.
Denk Mijn gedachte.
Wil Mijn wil.
Spreek Mijn woorden.
Heb met Mijn liefde lief.
Kortom, vorm je wezen zoals Ik het Mijne heb gevormd en wordt aan Mij gelijk.
51 - Werktuig materie
'Wees niet te hard voor jezelf. Die mensen zijn
er al genoeg. Een kiem zet zich af tegen de aarde en dringt naar het licht. Hoe zou een kiem dat
zonder aarde kunnen doen? Ook jij dringt naar het licht en kunt dankzij de strijd met de
begeerte en de materie naar Mij toegroeien. Wie de materie zo gebruikt heeft een nuttig werktuig
gevonden. Amen.'
52 - Woorden
'Ik heb je het vermogen om woorden te vormen
gegeven. Je kunt woorden vormen die zegenen, je kunt ook woorden vormen die kwetsen. Dat ligt
niet aan het vermogen woorden te vormen dat Ik je gaf, dat ligt aan jou, die de woorden vormt.
Ook Ik vorm woorden. Mijn eerste Woord was Liefde. Wat komt er bij jou altijd als eerste uit je
mond? Laat dat ook liefde zijn. Amen.'
53 - Weten of doen
Stel je bent getuige van een brand. Je weet
welke blusmiddelen hier goed zouden werken, je weet ook waar ze te vinden zijn en je weet
bovendien hoe je ze moet gebruiken. Zou die kennis voldoende zijn om de brand te blussen?
Inderdaad, niet als je het niet toepast. Daarom, nu je weet dat je God en je naaste moet liefhebben, ga het
doen anders heeft die kennis geen enkel nut!
54 - Jouw of Mijn kracht en liefde
'Stel een componist schrijft een lied en een
ander zingt het, is dat lied dan van de zanger of nog steeds van de componist? Zo heb Ik jou kracht
en intelligentie gegeven. Ik heb jou liefde gegeven en geef het nog steeds, dagelijks. Natuurlijk
is het Mijn kracht en liefde in jou, maar jij bent de vertolker, de uitvoerder ervan. Probeer het te
gebruiken zoals Ik, de componist en eigenaar, dat graag zie! Amen.'
55 - Ga liefhebben want dat kun je
Een klok telt de uren, een klok gaat volgens vaste orde en patronen de dagen door. Ze zal nooit besluiten dat de komende dag nu maar eens wat langer of korter gaat duren. Een klok kan niet anders dan waarvoor ze gemaakt is. Ze kan geen voedsel koelen, ze kan geen mensen vervoeren, ze kan geen water geven.
Een mens echter kan wel dat doen waar hij niet voor is bedoeld. De mens is bedoeld om te groeien in besef en wil van liefde. Maar om dat te kunnen doen is vrijheid nodig. Gedwongen besef en gedwongen liefdewil is helemaal geen liefde maar slaafsheid.
In het dierenrijk is die vrijheid er niet. Het dier lijkt wat dat betreft meer op de klok dan de mens. Zo eet een dier nu eenmaal het voedsel dat het instinct het dier doet eten. De mens kan echter allerlei nieuw voedsel bedenken, ook ongezond voedsel. Een dier zal nooit gaan roken, de mens wel. Het dier zal nooit overgaan tot doden uit religieuze overwegingen.
Echter het blinde feit dat de mens dat kan betekent nog niet dat het dan ook maar zo moet. Het bewijst slechts dat de mens vrij is, een vrijheid van keuze en wil die gebruikt dient te worden om innerlijk tot het besef te komen dat de liefde de zuurstof van het geestelijk leven is. Daarom staat de mens lager dan het dier als hij in zijn vrijheid overgaat tot het toepassen van bovengenoemde dingen. Maar vele malen hoger staat hij als hij kiest voor de liefde, want dat kan een dier niet en het verheft de mens tot het goddelijke.
Wacht niet met deze liefdesbeslissing want anders zul je ervaren dat de geestelijke klok naar het innerlijk verderf veel sneller loopt dan verwacht. Heb lief en handel dienovereenkomstig.
Nogmaals, heb oprecht lief.
Een mens echter kan wel dat doen waar hij niet voor is bedoeld. De mens is bedoeld om te groeien in besef en wil van liefde. Maar om dat te kunnen doen is vrijheid nodig. Gedwongen besef en gedwongen liefdewil is helemaal geen liefde maar slaafsheid.
In het dierenrijk is die vrijheid er niet. Het dier lijkt wat dat betreft meer op de klok dan de mens. Zo eet een dier nu eenmaal het voedsel dat het instinct het dier doet eten. De mens kan echter allerlei nieuw voedsel bedenken, ook ongezond voedsel. Een dier zal nooit gaan roken, de mens wel. Het dier zal nooit overgaan tot doden uit religieuze overwegingen.
Echter het blinde feit dat de mens dat kan betekent nog niet dat het dan ook maar zo moet. Het bewijst slechts dat de mens vrij is, een vrijheid van keuze en wil die gebruikt dient te worden om innerlijk tot het besef te komen dat de liefde de zuurstof van het geestelijk leven is. Daarom staat de mens lager dan het dier als hij in zijn vrijheid overgaat tot het toepassen van bovengenoemde dingen. Maar vele malen hoger staat hij als hij kiest voor de liefde, want dat kan een dier niet en het verheft de mens tot het goddelijke.
Wacht niet met deze liefdesbeslissing want anders zul je ervaren dat de geestelijke klok naar het innerlijk verderf veel sneller loopt dan verwacht. Heb lief en handel dienovereenkomstig.
Nogmaals, heb oprecht lief.
56 - Ik wacht
'Ik wacht.
Niet als op een bus of trein, want daarbij mag je verwachten dat ze rond de geplande tijd komen, nee Ik wacht zonder te weten of Mijn wachten vruchteloos zal zijn of niet. Ik wacht op liefde, Ik wacht op mensen die voor Mij kiezen, Ik wacht dus op lezers van deze woorden die bereid zijn te handelen. Ik wacht nu, gister, morgen en altijd al. Alle eeuwen heb ik gewacht en zo weinigen hebben Mijn woord willen horen noch begrijpen. De mens wil altijd genot, rijkdom, macht e.d. Maar nederigheid en liefde wil de mens meestal niet. En dus moet Ik, de Nederige, de Liefde zelf, geduld hebben en wachten.
Ik wacht.
Hoe lang nog?'
Niet als op een bus of trein, want daarbij mag je verwachten dat ze rond de geplande tijd komen, nee Ik wacht zonder te weten of Mijn wachten vruchteloos zal zijn of niet. Ik wacht op liefde, Ik wacht op mensen die voor Mij kiezen, Ik wacht dus op lezers van deze woorden die bereid zijn te handelen. Ik wacht nu, gister, morgen en altijd al. Alle eeuwen heb ik gewacht en zo weinigen hebben Mijn woord willen horen noch begrijpen. De mens wil altijd genot, rijkdom, macht e.d. Maar nederigheid en liefde wil de mens meestal niet. En dus moet Ik, de Nederige, de Liefde zelf, geduld hebben en wachten.
Ik wacht.
Hoe lang nog?'
57 - Maak voort.
Er is
zo veel te zeggen en zo weinig tijd. Niet voor Mij, maar voor jullie! Ik heb
tijd genoeg, Ik heb tijd
geschapen. En dat schiep Ik voor jullie. Jullie krijgen tijd, tijd om te
groeien, tijd om bewust teworden,
tijd om in vrijheid te kiezen. En daarvoor is veel nodig, daarvoor geef ik veel
woorden.Woorden
van directe liefde. Maar voor wie niets hoort is het lastig spreken. Als je al
zo ver bent dat je dit
leest, dan is je innerlijke geest zich begonnen te roeren. Jouw innerlijke
geest die uit Mij is. Die
innerlijke geest is in wezen gelijk aan Mij. Het is die geest die je doet
herkennen of Ik spreek of dat er
hier gigantisch op los wordt gefantaseerd. Door
alle tijden heen is Mijn woord verdacht gemaakt en zij die het durfden door te
geven stonden aan
veel vernedering en verdacht makerij bloot. Ze werden namelijk niet geacht te
bewijzen wat ze spraken.
Wie bewijs aanneemt, gelooft niet en is niet vrij in zijn keuze want hij is
gedwongen te accepteren
wat is bewezen. En dus is Mijn woord en openbaring niet bedoeld te worden
bewezen. Alleen
in het eigen hart kan de gewaarwording plaats vinden die de mens overtuigd. In
het eigen hart
woont de geest die Ik in je heb gelegd. Die herkent. Om die
sluimerende geest te wekken is het nodig te beslissen zelf liefdevolle daden te
willen werken.
Die beslissing en de uitvoering ervan wekken de innerlijke geest. Je hebt
slechts een paar jaar,
namelijk de jaren van je lichamelijk leven, om dit te realiseren. Hoe langer je
wacht, hoe lastiger
het wordt. Je ziel groeit zoals je neiging het leidt. Na een aantal jaren
begint de ziel in het bestaande
patroon te verstarren. Kies daarom liefde te doen in je jeugd want de ouderdom
maakt het
moeilijker, hoewel niet onmogelijk.
Zie daarom is er weinig tijd.
Zie daarom is er weinig tijd.
58 - Aan een
vriendin, kerst 2014
Nu jullie dochter alle contact met jullie verbroken heeft, bid ik voor jullie.
Als ik bid dan realiseer ik me meestal ineens heel duidelijk dat ik wil vragen om het goede voor de mensen die ik in mijn gebed meeneem. En dus vraag ik me daarbij af wat in dit geval het goede is. Natuurlijk, voor de hand ligt dat de relaties in jullie gezin worden hersteld en dat ieder zijn vrede en geluk in harmonie met elkaar zal kunnen vinden.
Maar het pure feit dat het heeft kunnen mislopen is het gevolg van de orde die God in ons leven heeft ingebouwd nl de orde van vrije wil en keuze. Als gevolg daarvan zal God m.i. dus niet gebeden moeten worden om de relaties met geweld te herstellen, zo dat al zou kunnen. Want dat laat de mens niet vrij. Voor alles gaat de vrijheid van elk individu. Dus vragen om harmonie is mooi, maar dat zal God niet kunnen verhoren omdat dat van ieder individueel afhankelijk is.
Nou, dan schiet je met de hulp van God ook niet veel op, zou je kunnen denken. En inderdaad, als je met alle geweld wil dat God wel even de mens tegen zijn wil in zal bijsturen dan kan ik je nu al garanderen, dat zal God niet doen. Maar wat dan wel?
God is liefdevoller dan wij. Het is jullie liefde die je dag in dag uit in gedachten bezig houdt met je dochter. Hij is nog liefdevoller. Dus ook Hij is dag in dag uit bezig met je dochter, en met jullie. Wat zou Hij dan doen nu Hij dus niet gaat forceren? Wat kan Hij doen zonder de vrije wil geweld aan te doen? Wel, hij geeft de mens ervaring.
Ervaring leert, zegt een oud spreekwoord. En zo is het ook. De ervaring leerde mij de waarde van liefde. De ervaring leerde me dat God bij ieder mens voortdurend gemoed (innerlijk dus) en omstandigheden (uiterlijk dus) aanraakt en doet oplichten opdat de mens in kwestie er innerlijk door in beweging wordt gebracht en er over gaat nadenken.
Nu dat is dan wat ik kan bidden. 'Lieve Vader, wilt U de harten en het gemoed van deze kinderen verlichten en genezen van de blinde weerspannigheid.' Of dat gebeurd hangt dus nog steeds af van de vrije wil van elk mens, maar het maakt me duidelijk dat ik dus geduld moet oefenen en God de tijd moet laten om dit alles te bewerken. Wij (jullie) kunnen niets doen dan alleen zelf ons in ons gemoed en hart door de goddelijke liefde laten verlichten, oftewel liefdevol handelen.
Uit dit alles blijkt al, dat er dus geen garantie is dat de dochter ooit op haar schreden terug zal keren, maar de kans daarop is wel groot, al zullen er wellicht een aantal onaangename ervaringen overheen moeten gaan.
Toch, er is een grote kans dat de harmonie weer zal keren. Want wetende dat God altijd zijn liefdevolle werk zal doen maakt het wel degelijk uit hoe wij zelf daar in staan. Want God zal ook onze vrijheid nooit forceren. Dus als wij zorgelijk en angstig handenwringend vrezen voor de toekomst, dan zou Hij ons geweld aandoen als Hij plots, zonder dat onze vrije wil dat al heeft bedacht de zaken ten goede keert. Wij zitten nog in onze zorgen en dat is in wezen het denken dat er van alles mis kan gaan, een overtuiging die wij in vrijheid kiezen. Die overtuiging wil Hij niet met geweld uit ons forceren. Snap je het... Het is als een kop koffie bestellen en dan weglopen omdat je vreest en verwacht dat die koffie misschien niet komt. Dat maakt het voor de bediening wel erg lastig om je die koffie uit te serveren. 'U geschiede naar uw geloof...'
Kortom, bid dat God zijn ding zal doen en verwacht dat dan ook door de overtuiging dat het dus goed gaat zoals het gaat. Keert je dochter terug in harmonie, dan is dat dus een daad die door God is bewerkt maar die een keuze is van haar zelf. Keert ze nog niet terug, dan is er 'Werk in uitvoering'. Geduld en vertrouwen dat de koffie wordt gezet. Ze kan en zal niet worden geforceerd. En dat is maar goed ook.
Natuurlijk is er verdriet. Maar ook voor jullie geldt dat deze gebeurtenis er toe bij draagt dat je ervaart. Door die ervaring kun je dichter bij God komen, als je dat wilt. En dat zal je mettertijd ruimschoots genoeg doen voor het verdriet.
Als je het kunt geloven en herkennen spreekt God: 'Mijn kind, Ik heb je lief. ik laat je nooit, nooit alleen. En je kinderen zijn ook Mijn kinderen. Denk je dat Ik ze aan hun (zelf gekozen) lot zal overlaten? Ik zorg voor jullie zoals Ik altijd voor jullie heb gezorgd en ook altijd voor jullie zal zorgen. Blijf in je gemoed dicht bij Mij, Ik ben liefde. Amen.
Nu jullie dochter alle contact met jullie verbroken heeft, bid ik voor jullie.
Als ik bid dan realiseer ik me meestal ineens heel duidelijk dat ik wil vragen om het goede voor de mensen die ik in mijn gebed meeneem. En dus vraag ik me daarbij af wat in dit geval het goede is. Natuurlijk, voor de hand ligt dat de relaties in jullie gezin worden hersteld en dat ieder zijn vrede en geluk in harmonie met elkaar zal kunnen vinden.
Maar het pure feit dat het heeft kunnen mislopen is het gevolg van de orde die God in ons leven heeft ingebouwd nl de orde van vrije wil en keuze. Als gevolg daarvan zal God m.i. dus niet gebeden moeten worden om de relaties met geweld te herstellen, zo dat al zou kunnen. Want dat laat de mens niet vrij. Voor alles gaat de vrijheid van elk individu. Dus vragen om harmonie is mooi, maar dat zal God niet kunnen verhoren omdat dat van ieder individueel afhankelijk is.
Nou, dan schiet je met de hulp van God ook niet veel op, zou je kunnen denken. En inderdaad, als je met alle geweld wil dat God wel even de mens tegen zijn wil in zal bijsturen dan kan ik je nu al garanderen, dat zal God niet doen. Maar wat dan wel?
God is liefdevoller dan wij. Het is jullie liefde die je dag in dag uit in gedachten bezig houdt met je dochter. Hij is nog liefdevoller. Dus ook Hij is dag in dag uit bezig met je dochter, en met jullie. Wat zou Hij dan doen nu Hij dus niet gaat forceren? Wat kan Hij doen zonder de vrije wil geweld aan te doen? Wel, hij geeft de mens ervaring.
Ervaring leert, zegt een oud spreekwoord. En zo is het ook. De ervaring leerde mij de waarde van liefde. De ervaring leerde me dat God bij ieder mens voortdurend gemoed (innerlijk dus) en omstandigheden (uiterlijk dus) aanraakt en doet oplichten opdat de mens in kwestie er innerlijk door in beweging wordt gebracht en er over gaat nadenken.
Nu dat is dan wat ik kan bidden. 'Lieve Vader, wilt U de harten en het gemoed van deze kinderen verlichten en genezen van de blinde weerspannigheid.' Of dat gebeurd hangt dus nog steeds af van de vrije wil van elk mens, maar het maakt me duidelijk dat ik dus geduld moet oefenen en God de tijd moet laten om dit alles te bewerken. Wij (jullie) kunnen niets doen dan alleen zelf ons in ons gemoed en hart door de goddelijke liefde laten verlichten, oftewel liefdevol handelen.
Uit dit alles blijkt al, dat er dus geen garantie is dat de dochter ooit op haar schreden terug zal keren, maar de kans daarop is wel groot, al zullen er wellicht een aantal onaangename ervaringen overheen moeten gaan.
Toch, er is een grote kans dat de harmonie weer zal keren. Want wetende dat God altijd zijn liefdevolle werk zal doen maakt het wel degelijk uit hoe wij zelf daar in staan. Want God zal ook onze vrijheid nooit forceren. Dus als wij zorgelijk en angstig handenwringend vrezen voor de toekomst, dan zou Hij ons geweld aandoen als Hij plots, zonder dat onze vrije wil dat al heeft bedacht de zaken ten goede keert. Wij zitten nog in onze zorgen en dat is in wezen het denken dat er van alles mis kan gaan, een overtuiging die wij in vrijheid kiezen. Die overtuiging wil Hij niet met geweld uit ons forceren. Snap je het... Het is als een kop koffie bestellen en dan weglopen omdat je vreest en verwacht dat die koffie misschien niet komt. Dat maakt het voor de bediening wel erg lastig om je die koffie uit te serveren. 'U geschiede naar uw geloof...'
Kortom, bid dat God zijn ding zal doen en verwacht dat dan ook door de overtuiging dat het dus goed gaat zoals het gaat. Keert je dochter terug in harmonie, dan is dat dus een daad die door God is bewerkt maar die een keuze is van haar zelf. Keert ze nog niet terug, dan is er 'Werk in uitvoering'. Geduld en vertrouwen dat de koffie wordt gezet. Ze kan en zal niet worden geforceerd. En dat is maar goed ook.
Natuurlijk is er verdriet. Maar ook voor jullie geldt dat deze gebeurtenis er toe bij draagt dat je ervaart. Door die ervaring kun je dichter bij God komen, als je dat wilt. En dat zal je mettertijd ruimschoots genoeg doen voor het verdriet.
Als je het kunt geloven en herkennen spreekt God: 'Mijn kind, Ik heb je lief. ik laat je nooit, nooit alleen. En je kinderen zijn ook Mijn kinderen. Denk je dat Ik ze aan hun (zelf gekozen) lot zal overlaten? Ik zorg voor jullie zoals Ik altijd voor jullie heb gezorgd en ook altijd voor jullie zal zorgen. Blijf in je gemoed dicht bij Mij, Ik ben liefde. Amen.
59 - Beeld van God
De meeste mensen kunnen zich God niet voorstellen. En wat ze zich dan toch nog voorstellen is meestal zeer vervormd. Logisch want God zie je niet. Maar meer nog, God is zo totaal anders dan wie wij zelf zijn. En onze voorstelling van God is gebaseerd op onszelf. We gaan uit van het bekende en we zijn onszelf het meest bekend. De blanke ziet God als blank, de blinde ziet God zoals de tast het toont en het kind ziet God kinderlijk. Op het oog is dit heel begrijpelijk, maar het beeld van God is onjuist en daarom is er ook gezegd van God geen gesneden (concreet voorgesteld) beeld te maken. Maar afgezien van het uiterlijk is ook het beeld van het innerlijke wezen van God door ons gevormd naar wie we zelf zijn. Wie houdt van heersen stelt zich als van nature God ook zo voor, wie graag zichzelf in het middelpunt brengt stelt zich voor dat ook God alle aandacht naar zich toe zou moeten trekken, wie arrogant en snel beledigd is kan zich niet voorstellen dat God zich allerlei vernedering zou laten welgevallen, wie autoritair is kan zich maar moeilijk indenken dat God eindeloos geduldig is. Het is om die reden dat we ons niet kunnen voorstellen dat God is nederig, liefdevol, geduldig, zachtmoedig en barmhartig. En toch is het zo. Maar voor wie zelf niet zo is, is dit vrijwel onmogelijk te zien.
60 - Waartoe?
Wij mensen stellen altijd de verkeerde vragen en 'waarom' is daar de meest voorkomende van. Als onrecht of ongeluk ons treft...waarom? 'Waarom' leidt nooit tot een bevredigend antwoord. Als er al een sluitende verklaring wordt gevonden, dan kan opnieuw naar het waarom daar van worden gevraagd. Er ontslaat een keten van oorzaak en gevolg. Hoe ver men ook probeert deze reeks van oorzaken te volgen er wordt nooit een finale oorzaak gevonden. Dat echter weerhoudt niemand ervan om toch telkens opnieuw naar het waarom te zoeken.
Die weg is er een van het koel kille verstand, zonder het gemoed, het innerlijk gevoel, de liefdewil. Wie zonder liefde zoekt vraagt inderdaad naar waarom. De liefde echter vraagt niet zo zeer, maar wil helpen, ondersteunen en het goede en nuttige bijdragen. De liefde brengt het verstand er toe te zoeken naar het antwoord op de vraag 'waartoe'? Welke zin heeft een gebeurtenis? En die zin bezien vanuit de liefde brengt het hart er toe te begrijpen, te aanvaarden en te handelen ter verbetering van de omstandigheden.
'Waarom' lost niets op en laat de ander koud. 'Waartoe' is de oplossing zelf en omgeeft de ander met zorg en hulp.
Die weg is er een van het koel kille verstand, zonder het gemoed, het innerlijk gevoel, de liefdewil. Wie zonder liefde zoekt vraagt inderdaad naar waarom. De liefde echter vraagt niet zo zeer, maar wil helpen, ondersteunen en het goede en nuttige bijdragen. De liefde brengt het verstand er toe te zoeken naar het antwoord op de vraag 'waartoe'? Welke zin heeft een gebeurtenis? En die zin bezien vanuit de liefde brengt het hart er toe te begrijpen, te aanvaarden en te handelen ter verbetering van de omstandigheden.
'Waarom' lost niets op en laat de ander koud. 'Waartoe' is de oplossing zelf en omgeeft de ander met zorg en hulp.
61 - Dronken.
Wie flink dronken is heeft moeite met evenwicht en het zicht is dubbel of draaierig. Wat de dronkaard ziet is niet werkelijk, maar toch kan hij het op dat moment niet anders zien. Het is voor hem onmogelijk de wereld niet dubbel of draaierig te zien, onmogelijk. Net zo onmogelijk is het voor iemand die dronken is van zelfzucht om te zien dat zelfverloochening hemels is, dat de hemel zelf bestaat uit deemoed, zachtmoedigheid en liefde. Het is onmogelijk om dat te zien tenzij men zelf deemoedig, zachtmoedig en liefdevol is, onmogelijk.
62 - Opvoeden.
De verhouding van God tot ons mensen is zodanig dat God alles heeft ingericht opdat wij onszelf kunnen opvoeden. Stel je voor, we dienen onszelf zo te richten dat we daardoor innerlijk, geestelijk opgroeien. Dat lijkt vrijwel onmogelijk. Je kunt een kind toch niet overlaten aan zijn eigen opvoeding?? Nu heeft God daarbij wel alle omstandigheden zo gemaakt dat het mogelijk moet zijn. De mens is intelligent, de mens heeft creativiteit, de mens heeft een gemoed, de mens kent liefde, de mens heeft Woorden gekregen, leidraad, evangelie... En de mens heeft de verleiding gekregen. De verleiding om tegen die woorden in te handelen. Want indien we zonder de prikkel van zelfzucht en lust zouden zijn gemaakt hadden we geen reden om onszelf op te voeden. We zouden als standbeelden of marionetten genoodzaakt zijn volkomen rein te leven. Dat levert geen zelfstandigheid op.
Zie dat is waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Daarom dus kan de mens diep vallen, maar ook tot grote geestelijke hoogte stijgen. De kenmerken van geestelijke groei zijn deemoed, liefde, zachtmoedigheid, geduld en zelfverloochening. Daarin dient de mens zich dus zelf op te voeden. Hoe moeilijk dat is ervaren we aan onszelf en alle dagelijkse gebeurtenissen om ons heen. Gelukkig zijn er die het ons voor doen, zoals Jezus.
Zie dat is waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Daarom dus kan de mens diep vallen, maar ook tot grote geestelijke hoogte stijgen. De kenmerken van geestelijke groei zijn deemoed, liefde, zachtmoedigheid, geduld en zelfverloochening. Daarin dient de mens zich dus zelf op te voeden. Hoe moeilijk dat is ervaren we aan onszelf en alle dagelijkse gebeurtenissen om ons heen. Gelukkig zijn er die het ons voor doen, zoals Jezus.
63 - Lichaam.
Het
lichaam is niet het leven, het is de uitdrukking van het leven. Zoals ook een
muziekstuk niet de componist is, maar een uitdrukking van de componist.
Architectuur, schilderen, choreografie zijn uitdrukkingen van de architect,
schilder en choreograaf. Zie, het lichaam is geen leven op zich, maar een
drager, een voertuig en een uitdrukking van het leven. Een schilderij is
vervangbaar zo lang de schilder leeft, meer de schilder is onvervangbaar. Maak
je daarom niet zo druk over je lichaam, waarmee je het voedt of kleedt, maar
maak je druk om je innerlijk, daar waar het leven zich bevindt. De dood is niet
anders dan het uittrekken van een versleten kostuum. Je werkelijke leven kan
niet sterven. Wie weet krijg je zelfs opnieuw een kostuum om ook daarmee
ervaringen op te doen die je nog niet in dit kostuum hebt opgedaan. Maar denk
dus niet dat het kostuum, het lichaam, het werkelijke leven is. Amen.
64 - Vrije keus.
Vrije keus, dat is ons gegeven. We kunnen zelf bepalen of we ons innerlijk al of niet in liefde doen groeien. Er zijn er die denken dat vrije keus niet bestaat want ze kunnen niet vrij kiezen of ze in welstand zullen leven omdat hen daarvoor b.v. de middelen ontbreken. Besef dan dat vrije keus niet betreft vorm en omvang van de materie. Vrije keus betreft deemoed of hoogmoed, liefde of haat, zelfverloochening of zelfzucht, zachtmoedigheid of hardvochtigheid en geduld of ongeduld. Die dingen zijn nl afhankelijk van elk mens afzonderlijk en worden niet bepaald door de materie.
Daarin zijn we vrij om te kiezen.
Eigenlijk kun je zeggen dat we niet de omstandigheden in ons bestaan kiezen maar wel hoe we er mee omgaan.Deemoed is het besef dat we zonder God tot niets in staat zijn. We zijn als een radio die de uitzending weliswaar laat klinken, maar die niet zelf verzorgd. We zijn als een TV die het programma vertoont, maar die dat programma niet maakt. Denken dat we dat zelf doen is al hoogmoed. Dus denken dat wij zo vaardig, of zo intelligent, of zo mooi, of zo krachtig, of zo welbespraakt, of zo wat dan ook zijn is een leugen. Wij zijn slechts degene die met die gegeven capaciteiten op een bepaalde manier omgaan. Wij kiezen slecht hoe wij er mee omgaan maar zijn niet degenen die er verantwoordelijk voor zijn. Want ook voor een gebrek aan capaciteiten zijn wij niet verantwoordelijk. Wie mismaakt wordt geboren kan zich toch niet verantwoordelijk houden voor dat gebrek. Evenzo kan wie krachtig en goed gevormd wordt geboren zich daar ook niet op beroemen. Nee, wij kiezen hoe we omgaan met onze capaciteiten, niet voor de capaciteiten zelf.
Wees daarom ook bescheiden en pas op voor hoogmoed en arrogantie. Besef dat we zonder God
tot niets in staat zijn.
Daarin zijn we vrij om te kiezen.
Eigenlijk kun je zeggen dat we niet de omstandigheden in ons bestaan kiezen maar wel hoe we er mee omgaan.Deemoed is het besef dat we zonder God tot niets in staat zijn. We zijn als een radio die de uitzending weliswaar laat klinken, maar die niet zelf verzorgd. We zijn als een TV die het programma vertoont, maar die dat programma niet maakt. Denken dat we dat zelf doen is al hoogmoed. Dus denken dat wij zo vaardig, of zo intelligent, of zo mooi, of zo krachtig, of zo welbespraakt, of zo wat dan ook zijn is een leugen. Wij zijn slechts degene die met die gegeven capaciteiten op een bepaalde manier omgaan. Wij kiezen slecht hoe wij er mee omgaan maar zijn niet degenen die er verantwoordelijk voor zijn. Want ook voor een gebrek aan capaciteiten zijn wij niet verantwoordelijk. Wie mismaakt wordt geboren kan zich toch niet verantwoordelijk houden voor dat gebrek. Evenzo kan wie krachtig en goed gevormd wordt geboren zich daar ook niet op beroemen. Nee, wij kiezen hoe we omgaan met onze capaciteiten, niet voor de capaciteiten zelf.
Wees daarom ook bescheiden en pas op voor hoogmoed en arrogantie. Besef dat we zonder God
tot niets in staat zijn.
65 - liefde
'Zie het voor je. Alles wat van Mij uitgaat is liefde, zachtmoedig en deemoedig. Dus de hemelen zijn zo ingericht, de schepping evenzo...
Nu zal men kunnen zeggen 'ho, wacht even, de schepping niet hoor, want kijk maar eens naar alle ellende om je heen'. Nou, dat hangt af van hoe je er tegenaan kijkt. Vergelijk het met iemand die altijd opgewekt is, die ziet alles positief.
Zo kun je Mijn werk van liefde ook alleen maar zien als je zelf liefdevol bent. Als je partner of je kind van je houdt, wat zie je dan? Je ziet een blik, een gebaar of hoort een woord, maar de liefde zelf die zie je niet, die is nl niet te zien. Toch zie het.
Dus gezien of niet, Ik hul alles in een zacht licht van liefde en de mens krijgt de kans om daar ook voor te kiezen, om zelf evenzo liefdevol te zijn. Maar hij heeft ook de kans om dat niet te zijn, vrije keus dus. En wie kiest om liefdeloos en hoogmoedig te zijn wordt door Mij geen strobreed in de weg gelegd.
Maar wat nu als de mens zich daarin steeds meer verhard, steeds dieper in zelfzucht weg zinkt,
wat dan? De gevolgen zijn dat die mens een vijand van zijn eigen leven wordt. Want het leven is uit Mij en Ik ben liefde, dus het leven is een uiting van Mijn pure liefde en wie daar tegenin blijft gaan wordt een vijand van zijn eigen leven, dood a.h.w.
Dat kan Ik, die de meest liefdevolle Zelf ben, niet aanzien. Echter omdat Ik de mens vrij wil laten, kan en zal Ik geen maatregelen nemen die diezelfde vrijheid inperken. Door de mens de gevolgen van eigen gedrag te laten ervaren is het nog wel mogelijk die mens uit zijn doodsslaap gewekt te krijgen. Ik ben voortdurend bezig om de mens voor de al te heftige consequenties van eigen hoogmoedige en zelfzuchtige gedrag te bewaren en te beschermen. Naarmate die mens steeds dieper in zijn zelfzucht weg zinkt wordt die liefdevolle zorg van Mij noodzakelijkerwijs minder en minder, niet omdat Ik dat wil of omdat Ik het zat ben, maar omdat de mens zich er steeds meer voor afsluit en van afwendt. De mens bouwt zijn eigen gericht en dat wordt voor hem natuurlijk steeds zwaarder.
Nooit zal daarbij de mogelijkheid om zelf verbetering in de ellende aan te brengen aan de mens worden ontnomen. Er zullen altijd middelen worden geboden om de eigen toestand ten goede te keren. Die middelen zijn deemoed en liefde.
Indien de mens daar gebruik van wil maken zal zijn toestand dienovereenkomstig ook aanzienlijk verbeteren. Het gericht zal van hem wijken. Het wordt steeds lichter in de mens en van trede naar trede gaat de mens in een grotere levensvoleinding over. En dat is dus voor de hoogmoedige en zelfzuchtige alleen maar mogelijk door een scherp gericht, het gericht dat de mens zelf over zich heeft afgeroepen.
Ik ben een zachtmoedige liefdevolle God. Wie zich tegen Mij en mijn liefde verzet, verzet zich
tegen het eigen leven. Wie zich van de liefde afkeert kan de consequenties van eigen
liefdeloosheid tegemoet zien. Niet omdat Ik dat wil, maar omdat de mens dat wil. Amen.'
Nu zal men kunnen zeggen 'ho, wacht even, de schepping niet hoor, want kijk maar eens naar alle ellende om je heen'. Nou, dat hangt af van hoe je er tegenaan kijkt. Vergelijk het met iemand die altijd opgewekt is, die ziet alles positief.
Zo kun je Mijn werk van liefde ook alleen maar zien als je zelf liefdevol bent. Als je partner of je kind van je houdt, wat zie je dan? Je ziet een blik, een gebaar of hoort een woord, maar de liefde zelf die zie je niet, die is nl niet te zien. Toch zie het.
Dus gezien of niet, Ik hul alles in een zacht licht van liefde en de mens krijgt de kans om daar ook voor te kiezen, om zelf evenzo liefdevol te zijn. Maar hij heeft ook de kans om dat niet te zijn, vrije keus dus. En wie kiest om liefdeloos en hoogmoedig te zijn wordt door Mij geen strobreed in de weg gelegd.
Maar wat nu als de mens zich daarin steeds meer verhard, steeds dieper in zelfzucht weg zinkt,
wat dan? De gevolgen zijn dat die mens een vijand van zijn eigen leven wordt. Want het leven is uit Mij en Ik ben liefde, dus het leven is een uiting van Mijn pure liefde en wie daar tegenin blijft gaan wordt een vijand van zijn eigen leven, dood a.h.w.
Dat kan Ik, die de meest liefdevolle Zelf ben, niet aanzien. Echter omdat Ik de mens vrij wil laten, kan en zal Ik geen maatregelen nemen die diezelfde vrijheid inperken. Door de mens de gevolgen van eigen gedrag te laten ervaren is het nog wel mogelijk die mens uit zijn doodsslaap gewekt te krijgen. Ik ben voortdurend bezig om de mens voor de al te heftige consequenties van eigen hoogmoedige en zelfzuchtige gedrag te bewaren en te beschermen. Naarmate die mens steeds dieper in zijn zelfzucht weg zinkt wordt die liefdevolle zorg van Mij noodzakelijkerwijs minder en minder, niet omdat Ik dat wil of omdat Ik het zat ben, maar omdat de mens zich er steeds meer voor afsluit en van afwendt. De mens bouwt zijn eigen gericht en dat wordt voor hem natuurlijk steeds zwaarder.
Nooit zal daarbij de mogelijkheid om zelf verbetering in de ellende aan te brengen aan de mens worden ontnomen. Er zullen altijd middelen worden geboden om de eigen toestand ten goede te keren. Die middelen zijn deemoed en liefde.
Indien de mens daar gebruik van wil maken zal zijn toestand dienovereenkomstig ook aanzienlijk verbeteren. Het gericht zal van hem wijken. Het wordt steeds lichter in de mens en van trede naar trede gaat de mens in een grotere levensvoleinding over. En dat is dus voor de hoogmoedige en zelfzuchtige alleen maar mogelijk door een scherp gericht, het gericht dat de mens zelf over zich heeft afgeroepen.
Ik ben een zachtmoedige liefdevolle God. Wie zich tegen Mij en mijn liefde verzet, verzet zich
tegen het eigen leven. Wie zich van de liefde afkeert kan de consequenties van eigen
liefdeloosheid tegemoet zien. Niet omdat Ik dat wil, maar omdat de mens dat wil. Amen.'
66 - God vinden
God heb ik gevonden. Denk je eens in, God zelf. En Hij spreekt met me, Hij omgeeft me, Hij heeft me lief. Onvoorstelbaar, maar waar. Die gedachte moet in jou toch ook de wens wakker roepen Hem te willen ontmoeten?? Het kan werkelijk. En ik ben ook maar een heel gewoon mannetje, niets bijzonders aan. Laat die kans niet voorbij gaan!!
Neil Donald Walsh voert gesprekken met God. Wat dacht je, dat zoiets alleen voor hem mogelijk was? De kerk stelt God boven alle begrip voor. Onbenaderbaar. De atheïst stelt zich een godloos universum voor. De religies spreken van hun heiligen die God konden benaderen, maar het gewone volk... Maar hoor, dat kan iedereen. Ik herhaal, iedereen kan God benaderen. Als je het toch niet doet, aan wie ligt dat dan? God is. Werkelijk, welke dwaas beslist vervolgens om dat te negeren?
Weet je hoe je God kunt vinden, zien en voelen...door liefde, deemoed en zachtmoedigheid. Echt.
Neem het risico, wat kan het je kosten als je liefdevol wordt. Al twijfel je er aan of je God wel echt zult zien, maakt het iets uit? Liefde is altijd voldoening gevend. Je zult niets te kort komen. En, verrassing, je zult God nog zien ook.
... Maar dat vertelt ook waar God dus niet te vinden is. En als je voor 'God' ook leest 'dat wat je het meest aanbidt' (dus wat je het meest waardeert en aangenaam vindt) dan snap je welke 'niet-goden' er zoal zijn. God is niet in de starre religieuze dogma's. God is niet in het genieten. God is niet in geld, luxe, macht, bezit, aanzien en eer. God is niet in kennis. God is niet in literatuur, sport, reizen en cultuur. God is niet in strijd, hardvochtigheid, trots en jaloezie. God is niet in het wereldse, materiële en lichamelijke. God is dus nergens dan alleen in liefde en deemoed. Trap er niet in als anderen beweren dat God ergens anders is te vinden dan in liefde. En herken dat zelfs als er geen woord over God valt, en er zelfs ongeloof is, maar er is oprechte deemoedige liefde, dat God daar dan is!
Zo spreekt de Liefde: 'Zoek de vervulling van je bestaan in liefde en deemoed. Al het andere zal je dat niet kunnen brengen. Want wie deemoedig in liefde omwille van de liefde strijdt of kennis vergaart, reist, sport, rijk is of wat dan ook, die is dicht bij Mij en zal Mijn zegen ervaren. Alles is jullie gegeven om te gebruiken ten dienste van de liefde en de deemoed. Niets is verwerpelijk indien in liefde. Alles is verwerpelijk indien zonder liefde. Alles, dus ook religie, huwelijk, politiek, giften, werk, wetenschap etc. Heb lief, Mij bovenal, je naaste als jezelf. Amen.'
Neil Donald Walsh voert gesprekken met God. Wat dacht je, dat zoiets alleen voor hem mogelijk was? De kerk stelt God boven alle begrip voor. Onbenaderbaar. De atheïst stelt zich een godloos universum voor. De religies spreken van hun heiligen die God konden benaderen, maar het gewone volk... Maar hoor, dat kan iedereen. Ik herhaal, iedereen kan God benaderen. Als je het toch niet doet, aan wie ligt dat dan? God is. Werkelijk, welke dwaas beslist vervolgens om dat te negeren?
Weet je hoe je God kunt vinden, zien en voelen...door liefde, deemoed en zachtmoedigheid. Echt.
Neem het risico, wat kan het je kosten als je liefdevol wordt. Al twijfel je er aan of je God wel echt zult zien, maakt het iets uit? Liefde is altijd voldoening gevend. Je zult niets te kort komen. En, verrassing, je zult God nog zien ook.
... Maar dat vertelt ook waar God dus niet te vinden is. En als je voor 'God' ook leest 'dat wat je het meest aanbidt' (dus wat je het meest waardeert en aangenaam vindt) dan snap je welke 'niet-goden' er zoal zijn. God is niet in de starre religieuze dogma's. God is niet in het genieten. God is niet in geld, luxe, macht, bezit, aanzien en eer. God is niet in kennis. God is niet in literatuur, sport, reizen en cultuur. God is niet in strijd, hardvochtigheid, trots en jaloezie. God is niet in het wereldse, materiële en lichamelijke. God is dus nergens dan alleen in liefde en deemoed. Trap er niet in als anderen beweren dat God ergens anders is te vinden dan in liefde. En herken dat zelfs als er geen woord over God valt, en er zelfs ongeloof is, maar er is oprechte deemoedige liefde, dat God daar dan is!
Zo spreekt de Liefde: 'Zoek de vervulling van je bestaan in liefde en deemoed. Al het andere zal je dat niet kunnen brengen. Want wie deemoedig in liefde omwille van de liefde strijdt of kennis vergaart, reist, sport, rijk is of wat dan ook, die is dicht bij Mij en zal Mijn zegen ervaren. Alles is jullie gegeven om te gebruiken ten dienste van de liefde en de deemoed. Niets is verwerpelijk indien in liefde. Alles is verwerpelijk indien zonder liefde. Alles, dus ook religie, huwelijk, politiek, giften, werk, wetenschap etc. Heb lief, Mij bovenal, je naaste als jezelf. Amen.'
67 - Vrijheid van meningsuiting
Vrijheid van meningsuiting. Wat kun je daar van vinden. Moet je mogen kwetsen?Ik denk, als God zelf nog geen maatregelen heeft genomen tegen de verbale uitingen die mensen doen, waarom zouden wij dat dan wel moeten doen? Als God zich niet gekwetst toont, waarom wij dan wel? Desalniettemin, wees liefdevol in je meningsuitingen. Zorg dat een liefdevolle mening hebt, dan kun je die zonder ooit te kwetsen uiten.
68 - I.D.
'Hoe moet Ik Mij tegenover jullie identificeren? Indien iemand van jullie zich wil identificeren, dan toont hij zijn I.D. En daarmee wordt men als diegene herkent die men is. Dat sluit nog niet uit dat anderen een I.D. kunnen vervalsen, stelen of anderszins misbruiken. Maar over het algemeen is het voldoende om je mee te identificeren. En Ik, hoe zal Ik me identificeren?In oude tijden werd Ik de God van ... b.v. Abraham, Isaac en Jacob genoemd. Maar hoe hadden die dan herkend dat Ik het ben? Want stel je voor dat ik me op een vliegveld of zo voorstel als Jezus, denk je dan dat de marechaussee dat accepteert? Hoe dan jullie, hoe zal Ik me aan jullie tonen zodat je me herkent?
Wel, doordat je een ingebouwde scanner hebt die precies toont of Ik wel ben die ik beweer te zijn. Je bezit een innerlijke identificatie-scanner. Dat werkt als volgt. Een scanner kan herkennen aan de hand van kenmerken die zijn vastgesteld. Mijn kenmerken zijn liefde, deemoed, zachtmoedigheid en geduld. Ja, ook macht van wil, wijsheid, orde, ernst e.d. zijn Mijn kenmerken, maar daar is de scanner niet geschikt voor. De scanner kan liefde e.d. scannen en herkennen en al het andere gaat boven zijn vermogen. De scanner bevindt zich in het innerlijk van de mens, nl zijn hart. Let wel, niet zijn hoofd, dat is alleen maar een display, een scherm waarin het zichtbaar wordt. De scanner zelf is het hart. Ieder mens kan in zijn hart waarnemen of Ik het ben. Amen.'
'Hoe moet Ik Mij tegenover jullie identificeren? Indien iemand van jullie zich wil identificeren, dan toont hij zijn I.D. En daarmee wordt men als diegene herkent die men is. Dat sluit nog niet uit dat anderen een I.D. kunnen vervalsen, stelen of anderszins misbruiken. Maar over het algemeen is het voldoende om je mee te identificeren. En Ik, hoe zal Ik me identificeren?In oude tijden werd Ik de God van ... b.v. Abraham, Isaac en Jacob genoemd. Maar hoe hadden die dan herkend dat Ik het ben? Want stel je voor dat ik me op een vliegveld of zo voorstel als Jezus, denk je dan dat de marechaussee dat accepteert? Hoe dan jullie, hoe zal Ik me aan jullie tonen zodat je me herkent?
Wel, doordat je een ingebouwde scanner hebt die precies toont of Ik wel ben die ik beweer te zijn. Je bezit een innerlijke identificatie-scanner. Dat werkt als volgt. Een scanner kan herkennen aan de hand van kenmerken die zijn vastgesteld. Mijn kenmerken zijn liefde, deemoed, zachtmoedigheid en geduld. Ja, ook macht van wil, wijsheid, orde, ernst e.d. zijn Mijn kenmerken, maar daar is de scanner niet geschikt voor. De scanner kan liefde e.d. scannen en herkennen en al het andere gaat boven zijn vermogen. De scanner bevindt zich in het innerlijk van de mens, nl zijn hart. Let wel, niet zijn hoofd, dat is alleen maar een display, een scherm waarin het zichtbaar wordt. De scanner zelf is het hart. Ieder mens kan in zijn hart waarnemen of Ik het ben. Amen.'
69 - De mens maakt keuzes...
Lieve Vader, er is zo veel onmin tussen aanhangers van verschillende religies, wat is daar de oorzaak van?
'Wat denk je, is het mes de oorzaak van de dood van de mens die er mee is neergestoken, of is de oorzaak degene die het mes vast hield? Er is geen woord, geen enkel artikel, geen religie op zich verantwoordelijk te houden voor ellende of zegen. Dat hangt van Mij af. Wie die zegen wil ontvangen kan het krijgen, gratis, om niet. Die zegen volgt op de keuze van elk individu om in liefde om te gaan met wat dan ook of het nu is een mes, een schoffel, of religie in dit geval. De mens maakt keuzes. Elke keuze vindt wel een middel om die keuze te realiseren. Wie kiest om te doden vindt wel een middel, wie kiest om te haten ook, wie kiest om lief te hebben evenzo. Dus niet de religie is de oorzaak zo zeer, maar de mens die er mee omgaat.
Natuurlijk zijn er in de verschillende religies vervuilingen opgetreden door mensen die in de omgang er mee hun zelfzuchtige bedoelingen er doorheen hebben gemengd. Dat begon al bij de kopiisten van de oorspronkelijke teksten. Vervolgens werden die teksten door weer anderen gescreend of opnieuw gekopieerd en zo slopen er steeds meer onrechtmatigheden in. Ook nu vandaag de dag is dat nog zo. Er kan een gelovige zijn die zijn geloof met liefde doorvloeit en dus is die religie in die situatie liefdevol. Maar dezelfde religie kan door andere gelovigen worden gebruikt, misbruikt zo je wil, om zelfzuchtige motieven van macht, aanzien, eer en hoogmoed te realiseren. Helaas is dit bedrog veelal niet makkelijk te doorzien.
Daarom zeg Ik je, let op de daden en je ziet of die mens liefde heeft of niet. Is de liefde niet goed te herkennen, dan is ze er ook niet. Want de liefde is als een licht dat straalt van een berg, tot ver in de omgeving herkenbaar. De zelfzucht is het die probeert zich te verhullen, zelfs in de gedaante van liefde als dat kan. Wees daarom waakzaam. Om te beginnen om zelf ten alle tijden liefdevol te zijn, maar ook om niet blindelings maar aan te nemen wat kranten, politici, religieuze leiders e.d. propageren. Wees niet bang voor religie op zich, maar wees behoedzaam tegenover hen die beweren die religie het best te begrijpen en toe te passen. Niet het mes, maar de dader is verantwoordelijk voor het verwonden van de medemens. Heb lief. Amen.'
'Wat denk je, is het mes de oorzaak van de dood van de mens die er mee is neergestoken, of is de oorzaak degene die het mes vast hield? Er is geen woord, geen enkel artikel, geen religie op zich verantwoordelijk te houden voor ellende of zegen. Dat hangt van Mij af. Wie die zegen wil ontvangen kan het krijgen, gratis, om niet. Die zegen volgt op de keuze van elk individu om in liefde om te gaan met wat dan ook of het nu is een mes, een schoffel, of religie in dit geval. De mens maakt keuzes. Elke keuze vindt wel een middel om die keuze te realiseren. Wie kiest om te doden vindt wel een middel, wie kiest om te haten ook, wie kiest om lief te hebben evenzo. Dus niet de religie is de oorzaak zo zeer, maar de mens die er mee omgaat.
Natuurlijk zijn er in de verschillende religies vervuilingen opgetreden door mensen die in de omgang er mee hun zelfzuchtige bedoelingen er doorheen hebben gemengd. Dat begon al bij de kopiisten van de oorspronkelijke teksten. Vervolgens werden die teksten door weer anderen gescreend of opnieuw gekopieerd en zo slopen er steeds meer onrechtmatigheden in. Ook nu vandaag de dag is dat nog zo. Er kan een gelovige zijn die zijn geloof met liefde doorvloeit en dus is die religie in die situatie liefdevol. Maar dezelfde religie kan door andere gelovigen worden gebruikt, misbruikt zo je wil, om zelfzuchtige motieven van macht, aanzien, eer en hoogmoed te realiseren. Helaas is dit bedrog veelal niet makkelijk te doorzien.
Daarom zeg Ik je, let op de daden en je ziet of die mens liefde heeft of niet. Is de liefde niet goed te herkennen, dan is ze er ook niet. Want de liefde is als een licht dat straalt van een berg, tot ver in de omgeving herkenbaar. De zelfzucht is het die probeert zich te verhullen, zelfs in de gedaante van liefde als dat kan. Wees daarom waakzaam. Om te beginnen om zelf ten alle tijden liefdevol te zijn, maar ook om niet blindelings maar aan te nemen wat kranten, politici, religieuze leiders e.d. propageren. Wees niet bang voor religie op zich, maar wees behoedzaam tegenover hen die beweren die religie het best te begrijpen en toe te passen. Niet het mes, maar de dader is verantwoordelijk voor het verwonden van de medemens. Heb lief. Amen.'
70 - Zaklamp
'Als de mens een zaklamp is, dan is zijn ziel de batterij, en de energie of de elektriciteit is de geest. Als een gedoofde zaklamp is de hoogmoedige ziel. Een zaklamp met opgeladen batterij, dat wel, maar uitgeschakeld. Het licht is in principe wel beschikbaar, maar schijnt niet. Aldus een hoogmoedig mens. De geest is beschikbaar, maar wordt niet gezien door deze ziel. Zelfs het besef een ziel te zijn in een tijdelijk kostuum, het lichaam, is niet aanwezig. Indien nu een dergelijk mens van God en geest hoort, dan verklaart hij het tot onzin. En dat is begrijpelijk, de ziel heeft geen licht waarmee ze de waarheid van haar eigen innerlijk kan herkennen. Daarom is het zinloos een dergelijk mens op andere gedachten te willen brengen. Die mens zal door leed en tegenslagen deemoediger moeten worden. Daarna volgt de bereidheid om liefde te gaan doen. En daar is het gevolg dan weer van dat de mens zichzelf als ziel en geest herkent als een deel van Gods liefde. Hoe verdrietig dat het zo moet gaan, maar helaas is deze gang van zaken onontkoombaar. Daarom, heb lief. Amen.'
'Als de mens een zaklamp is, dan is zijn ziel de batterij, en de energie of de elektriciteit is de geest. Als een gedoofde zaklamp is de hoogmoedige ziel. Een zaklamp met opgeladen batterij, dat wel, maar uitgeschakeld. Het licht is in principe wel beschikbaar, maar schijnt niet. Aldus een hoogmoedig mens. De geest is beschikbaar, maar wordt niet gezien door deze ziel. Zelfs het besef een ziel te zijn in een tijdelijk kostuum, het lichaam, is niet aanwezig. Indien nu een dergelijk mens van God en geest hoort, dan verklaart hij het tot onzin. En dat is begrijpelijk, de ziel heeft geen licht waarmee ze de waarheid van haar eigen innerlijk kan herkennen. Daarom is het zinloos een dergelijk mens op andere gedachten te willen brengen. Die mens zal door leed en tegenslagen deemoediger moeten worden. Daarna volgt de bereidheid om liefde te gaan doen. En daar is het gevolg dan weer van dat de mens zichzelf als ziel en geest herkent als een deel van Gods liefde. Hoe verdrietig dat het zo moet gaan, maar helaas is deze gang van zaken onontkoombaar. Daarom, heb lief. Amen.'
