71 - Roken
Lieve Vader, waarom wordt de boodschap dat U liefde bent zo slecht ontvangen, waarom willen mensen zoiets geweldigs niet?
'Alle mensen die roken weten dat het ongezond is. Toch roken ze door omdat ze dat lekker vinden. Er is ook een soort verslaving mee gemoeid, maar die is nooit zo sterk dat er geen krachten zijn die dat kunnen overwinnen. Waarom stopte je zelf destijds, was dat niet omdat er kinderen kwamen? Wel, de liefde voor je kinderen was een sterkere kracht dan de verslavende en genotzuchtige behoefte aan roken. Je kunt hier twee dingen uithalen die je vraag beantwoorden. De mens ontvangt de boodschap van Mijn liefde zo slecht omdat ze meer genoegen beleven aan hun genot en ten tweede wijzen ze de kracht van liefde af die ze met gemak uit hun verslavend genotzuchtige zelfzucht zou kunnen halen. Daarom is het, omdat oprechte liefde niet gewenst wordt.
Dus heb lief. Amen.'
'Alle mensen die roken weten dat het ongezond is. Toch roken ze door omdat ze dat lekker vinden. Er is ook een soort verslaving mee gemoeid, maar die is nooit zo sterk dat er geen krachten zijn die dat kunnen overwinnen. Waarom stopte je zelf destijds, was dat niet omdat er kinderen kwamen? Wel, de liefde voor je kinderen was een sterkere kracht dan de verslavende en genotzuchtige behoefte aan roken. Je kunt hier twee dingen uithalen die je vraag beantwoorden. De mens ontvangt de boodschap van Mijn liefde zo slecht omdat ze meer genoegen beleven aan hun genot en ten tweede wijzen ze de kracht van liefde af die ze met gemak uit hun verslavend genotzuchtige zelfzucht zou kunnen halen. Daarom is het, omdat oprechte liefde niet gewenst wordt.
Dus heb lief. Amen.'
72 - Rivier
Wel eens geprobeerd om een rivier of de Golfstroom door een tuinslang te krijgen? De tuinslang zou direct worden meegesleurd. Zo is het ook met de overgrote liefde van God. Daarom kun je God ook niet zien en het leven behouden. Je zou er zo door worden overweldigd, dat het je geestelijk leven zou kosten. Dus is het nodig zelf in liefde te groeien opdat je ook meer liefde kunt verdragen.
Wel eens geprobeerd om een rivier of de Golfstroom door een tuinslang te krijgen? De tuinslang zou direct worden meegesleurd. Zo is het ook met de overgrote liefde van God. Daarom kun je God ook niet zien en het leven behouden. Je zou er zo door worden overweldigd, dat het je geestelijk leven zou kosten. Dus is het nodig zelf in liefde te groeien opdat je ook meer liefde kunt verdragen.
73 - Hoogmoed.
'Al in de kinderjaren ontstaat de arrogantie van de hoogmoed van de latere jaren. In ieder mens zit wel de neiging zich te willen onttrekken aan het vervelende gevoel minder waard te zijn dan anderen. Het schaamtegevoel is hier een uiting van. Als nu, indien kinderen zich door andere kinderen gekwetst voelen, de ouders geheel onjuist de dader ten overstaan van het gekwetste kind ter verantwoording roepen, dan is er een kiem gelegd voor het gekwetste kind om hoogmoedig te worden.
Leer het kind echter de grote waarde van elk ander mens, en zelfs de grotere waarde daarvan, want daarmee voorkomt men dat het kind zich later boven anderen zal verheffen. Er wordt hier natuurlijk niet bedoeld dat het kind moet worden gekleineerd of dat als minderwaardig moet worden weg gezet, want ook dat kind is van grote waarde. Maar nooit moet het kind ook maar de indruk kunnen krijgen dat het meer waard is dan een ander. Zie op die wijze worden kinderen de volwassenen die zonder hoogmoed in eigen waarde kunnen staan en die zich nooit hoogmoedig tegen hun ouders of andere medemensen zullen verheffen.
Indien een tienerzoon op school plots niet meer naast meisjes wil zitten of vrouwen de hand wil drukken dan is dat al een uiting van hoogmoed. Die hoogmoed wordt verantwoord met motieven van 'religieuze vrijheid van meningsuiting', maar is in wezen hoogmoed. In de uiterste vorm daarvan wordt de medemens vermoord, letterlijk, door de diezelfde hoogmoed.
In een deemoedige maatschappij is vrijheid van meningsuiting helemaal geen issue want ieder zal spreken vanuit het besef van de grote waarde van de medemens. Elke overtuiging die de ander als minderwaardig neerzet is geboren uit hoogmoed en dient krachtig te worden bestreden, die overtuiging dus, met respect voor de mens die in die overtuiging gevangen zit. Daarom is de juiste opvoeding in deze zo wezenlijk.
Daarbij dient men te beseffen dat ook rijkdom en betere maatschappelijke positie hoogmoedig kunnen maken. De rijke kan zijn kinderen gemakkelijk van alles voorzien en het kind leert dus niet zo goed de waarde van het zichzelf iets te ontzeggen. Als een kind van huis uit geen zelfverloochening meekrijgt, wil het ook als volwassene vooral zijn eigen wensen direct vervuld zien. Opnieuw leidt ook dat tot hoogmoed.
Bestrijd in kinderen de kiem van zelfzucht… maar hoe kun je dat verwachten van ouders die zelf ook zelfzuchtig en hoogmoedig zijn?
Daarom jullie volwassenen die dit lezen, wees deemoedig en liefdevol en meer nog vraag Mij, de Bron van deemoed en liefde, om daarbij te helpen. Amen.'
'Al in de kinderjaren ontstaat de arrogantie van de hoogmoed van de latere jaren. In ieder mens zit wel de neiging zich te willen onttrekken aan het vervelende gevoel minder waard te zijn dan anderen. Het schaamtegevoel is hier een uiting van. Als nu, indien kinderen zich door andere kinderen gekwetst voelen, de ouders geheel onjuist de dader ten overstaan van het gekwetste kind ter verantwoording roepen, dan is er een kiem gelegd voor het gekwetste kind om hoogmoedig te worden.
Leer het kind echter de grote waarde van elk ander mens, en zelfs de grotere waarde daarvan, want daarmee voorkomt men dat het kind zich later boven anderen zal verheffen. Er wordt hier natuurlijk niet bedoeld dat het kind moet worden gekleineerd of dat als minderwaardig moet worden weg gezet, want ook dat kind is van grote waarde. Maar nooit moet het kind ook maar de indruk kunnen krijgen dat het meer waard is dan een ander. Zie op die wijze worden kinderen de volwassenen die zonder hoogmoed in eigen waarde kunnen staan en die zich nooit hoogmoedig tegen hun ouders of andere medemensen zullen verheffen.
Indien een tienerzoon op school plots niet meer naast meisjes wil zitten of vrouwen de hand wil drukken dan is dat al een uiting van hoogmoed. Die hoogmoed wordt verantwoord met motieven van 'religieuze vrijheid van meningsuiting', maar is in wezen hoogmoed. In de uiterste vorm daarvan wordt de medemens vermoord, letterlijk, door de diezelfde hoogmoed.
In een deemoedige maatschappij is vrijheid van meningsuiting helemaal geen issue want ieder zal spreken vanuit het besef van de grote waarde van de medemens. Elke overtuiging die de ander als minderwaardig neerzet is geboren uit hoogmoed en dient krachtig te worden bestreden, die overtuiging dus, met respect voor de mens die in die overtuiging gevangen zit. Daarom is de juiste opvoeding in deze zo wezenlijk.
Daarbij dient men te beseffen dat ook rijkdom en betere maatschappelijke positie hoogmoedig kunnen maken. De rijke kan zijn kinderen gemakkelijk van alles voorzien en het kind leert dus niet zo goed de waarde van het zichzelf iets te ontzeggen. Als een kind van huis uit geen zelfverloochening meekrijgt, wil het ook als volwassene vooral zijn eigen wensen direct vervuld zien. Opnieuw leidt ook dat tot hoogmoed.
Bestrijd in kinderen de kiem van zelfzucht… maar hoe kun je dat verwachten van ouders die zelf ook zelfzuchtig en hoogmoedig zijn?
Daarom jullie volwassenen die dit lezen, wees deemoedig en liefdevol en meer nog vraag Mij, de Bron van deemoed en liefde, om daarbij te helpen. Amen.'
74 - Vader.
En als God alleen zou lief hebben indien we bijdragen en liefdevolle daden doen, hoe zou dan de zwakke, arme en gehandicapte er aan toe zijn, daar zij niet of moeilijk kunnen bijdragen... Daarom, zie zoals een arm kind in het hart van de Vader wordt opgenomen omdat het 'Vader' roept, zo zal ieder door God opgenomen zijn die in Hem de Vader herkent.
En wie door handicap niet in staat is om God noch Vader te herkennen, die is sowieso al in Gods hand.
En als God alleen zou lief hebben indien we bijdragen en liefdevolle daden doen, hoe zou dan de zwakke, arme en gehandicapte er aan toe zijn, daar zij niet of moeilijk kunnen bijdragen... Daarom, zie zoals een arm kind in het hart van de Vader wordt opgenomen omdat het 'Vader' roept, zo zal ieder door God opgenomen zijn die in Hem de Vader herkent.
En wie door handicap niet in staat is om God noch Vader te herkennen, die is sowieso al in Gods hand.
75 - Woord
Lucht bevat zuurstof, zuurstof draagt bij aan de energie voorziening in alle leven, zuurstof is leven, noodzakelijk voor al het leven. Lucht bevat ook water, waarin opnieuw ook zuurstof. Water wordt zichtbaar en vormt zich als wolken in de lucht. Die wolken brengen regen en ook regen geeft leven aan de natuur.
Zo is God. God is woord, en het woord is liefde in de Zoon, en dat woord is leven. Dat woord is vlees geworden in Jezus en bracht ons leven. De oorsprong (Vader) van het woord Jezus (Zoon) is één en de kracht en energie die het is (heilige geest) is ook één in deze, één leven. En in ons, de mens, is die eenheid evenzo indien wij het in ons opnemen en het geeft ons leven.
Het woord is leven, is God, is de oorsprong. Zie, zonder woord is er geen bewustwording, is er geen vorm, geen denken, niets. Net als een baby nog geen woorden heeft en alleen door huilen kan tonen dat het iets behoeft zoals voeding of slaap. Pas als het kind woorden leert gaat het ook denken en bewustzijn vormen. Er is kortom voor ons geen vorm dan wanneer er woorden zijn en die woorden zijn dan ook als de bron die ze vormt want zonder die bron was en nooit een woord gevormd. Het woord is God.
Zo is God. God is woord, en het woord is liefde in de Zoon, en dat woord is leven. Dat woord is vlees geworden in Jezus en bracht ons leven. De oorsprong (Vader) van het woord Jezus (Zoon) is één en de kracht en energie die het is (heilige geest) is ook één in deze, één leven. En in ons, de mens, is die eenheid evenzo indien wij het in ons opnemen en het geeft ons leven.
Het woord is leven, is God, is de oorsprong. Zie, zonder woord is er geen bewustwording, is er geen vorm, geen denken, niets. Net als een baby nog geen woorden heeft en alleen door huilen kan tonen dat het iets behoeft zoals voeding of slaap. Pas als het kind woorden leert gaat het ook denken en bewustzijn vormen. Er is kortom voor ons geen vorm dan wanneer er woorden zijn en die woorden zijn dan ook als de bron die ze vormt want zonder die bron was en nooit een woord gevormd. Het woord is God.
76 Vader, Zoon.
'Er zijn mensen die menen dat God geen zoon kan hebben, en ze hebben gelijk. Ik heb geen zoon. Ik noem mezelf Vader, Zoon en Geest want dat ben Ik ook. Ik ben Vader om aan te geven dat Ik jullie een Vader wil zijn, geen rechter. Dat is liefde, warmte. Ik noem Mezelf Zoon, omdat Ik te groot ben voor de mens om Mij te bevatten. Ik breng Me dus terug tot begrijpelijke woorden. Dat is (dus vergelijkbaar) met wijsheid, licht. Ik ben dus alleen in voor jullie begrijpelijke woorden te vatten. Ik kwam zelfs in het kleed/lichaam van een mens tot jullie. Slechts weinigen hebben Me herkend. En Ik noem mezelf heilige geest als ik krachtig handelend en werkend tot jullie kom. Dat is de almachtige wil in Mij, kracht.
Wie nu de woorden van liefde werkzaam in zich draagt is daardoor met Mij één geworden. Ik ben liefde, wijsheid en wil in één. Warmte, lichte en kracht. Zoals in vuur ook warmte, licht en werking of kracht verenigd zijn in één vuur.
Ik heb geen zoon, Ik bèn de Zoon. Ik heb geen vader, Ik bèn de Vader. Begrijp je?'
Wie nu de woorden van liefde werkzaam in zich draagt is daardoor met Mij één geworden. Ik ben liefde, wijsheid en wil in één. Warmte, lichte en kracht. Zoals in vuur ook warmte, licht en werking of kracht verenigd zijn in één vuur.
Ik heb geen zoon, Ik bèn de Zoon. Ik heb geen vader, Ik bèn de Vader. Begrijp je?'
77 Beeld van God
De niet gelovige kan zich niet voorstellen dat iemand gelovig is. Omdat er mensen zijn die troost uit hun geloof halen wordt dat als reden gezien, nl het zoeken naar een mogelijkheid om de wereld die men zelf niet aankan toch aan te kunnen. Dus een teken van zwakte, en dus daarom geloven.
Probleem is dat God zichzelf niet toont aan hen die Hem niet zien zitten. Het is als met een relatie, je gaat geen relatie aan met mensen die jou niet zien zitten. En als er onder dwang een relatie wordt aangegaan is die gedoemd om te mislukken. Dus God zal zich aan hen die Hem anders willen dan dat Hij is niet tonen. En dat leidt er toe dat de ongelovige meent dat de gelovige motieven moet hebben van zwakte, domheid e.d. want God zie je toch niet...hoe kun je dan denken dat er een God is?
Dat god zichzelf niet toont lijkt vreemd, want het moet Hem er toch alles aan gelegen zijn zich te openbaren?? En zo is het ook, alleen als Hij zich openbaart dan wordt het helaas niet als zodanig herkent. Pas als God zich openbaart zoals men dat denkt dat dat zou moeten gebeuren, dan wordt Hij herkent. Laat me duidelijker zijn en een voorbeeld geven. De aarde is rond. Maar er zijn eeuwen over heen gegaan waarin die uitspraak als idioot werd beschouwd. Men wilde de aarde als plat zien en weigerde de aarde als rond te aanvaarden toen er eenmaal onderzoekers opstonden die dat durfden beweren. Rond, zei men, onmogelijk, bestaat niet. Hoor, nu zeggen mensen: god, onmogelijk, bestaat niet. Want God is niet zoals ze denken dat Hij zou moeten zijn. God moet b.v. de ellende in de wereld beëindigen, en indien dat niet gebeurt, dan kan men natuurlijk niet in God geloven. Of God moet mensen maken die niet dood gaan, want dood, ja dat kan niet als er een God is, dus gelooft men maar liever niet in God. Maar het geschetste beeld van God is onjuist, en die God bestaat inderdaad niet.
God is in werkelijkheid allereerst te omvangrijk voor ons om te vatten. Dus heeft Hij een taal, een begrip, een omschrijving van zichzelf gemaakt die te vatten is. Hij vormde woorden. En in die woorden is Hij te herkennen, Hij ìs a.h.w. die woorden, want daarin is Hij herkenbaar geworden voor de mens. De mens kan middels die woorden zich bewust worden van wie God is. Er kan de mens een licht op gaan. Die eerste woorden zijn als een licht.
Het allereerste woord, God zelf dus, was liefde. Om dat te aanvaarden is het noodzakelijk dat de mens deemoedig is. Wie zichzelf inbeeldt wijs te zijn, of vaardig, of eer en achting waard die blindeert zijn eigen innerlijk inzicht, die verduistert zichzelf. En dus besloot de Liefde (God) om de mens uit die valkuilen te redden door Zich het kleed van het menselijk lichaam aan te meten en dus zichtbaar als mens onder ons mensen te komen. De ongelovige zal zeggen, onmogelijk, bestaat niet, God is te groot om in een mens te passen. Zie, daar is weer het beeld dat God groot en een soort Deus Maxima moet zijn. Nee, de liefde is uiterst deemoedig. God zelf is deemoedig.
En dus werd en wordt Hij niet herkent. Het woord van begrip en bewustwording is in menselijke gedaante naar de mens afgedaald, maar werd niet herkent. Hij getuigde dat Hij het licht der wereld is, dat Hij en de Vader één zijn, dat ... maar wat zal ik nog meer zeggen, de mens die deemoedig is heeft Hem al lang in het hart herkent, de mens die nog niet zo ver is, wil Hem vooralsnog niet zoals Hij is nl deemoedig en liefdevol.
De mensen willen hun eigen woorden en eigen ideeën volgen. Ze worden hoogmoedig als een in zichzelf opgerichte toren die naar de hemel rijkt. Ze willen zelf voor goddelijk worden aangezien. Maar in die poging raakt hun eigen woord verward en kunnen ze elkaar in het geheel niet meer begrijpen. Ieder houdt zichzelf voor beter als de ander. Een geestelijke spraakverwarring die in de tegenstellingen in religies en afsplitsingen voortwoekert.
En hoe zit het met de ellende in de wereld dan, als God liefde is, hoe kan dat dan? De mens zelf creëert de ellende. Als je bij de bron van de rivier gif in het water gooit, is de hele rivier vergiftigd. Als je bij de Bron van het menselijk bestaan nl God is het Woord van liefde en deemoed, als je daar niet aan wil en het verdraait, weigert en afwijst, dan zullen alle andere woorden en daden door die eigenwijze hoogmoed worden vergiftigd. De gevolgen zijn dat de orde door eigen keus wordt verstoord. En dat in die mate, dat niet meer herkent wordt, dat de eigen dwaze daden daar de oorzaak van zijn.
Een kind dat opgroeit in Italië kan zich het beste uitdrukken in het Italiaans. Later zal die tongval nog te herkennen zijn als het kind b.v. Engels leert spreken. Het kind dat de taal, het woord van God niet kent, spreekt dus de taal van de god-loosheid. Dat werkt door in het latere leven.
Wie snapt de bijbel nog, wie begrijpt de woorden Gods? De toren van Babel, was in wezen een toren van hoogmoed. Evenzo de zondvloed, dat was de vloed van de eigendunk. En de ark was het hart-bouwsel van deemoed, dat niet door hoogmoed werd verzwolgen. En de zin 'het volk dat in duisternis wandelt ziet een groot licht...' wel, dat volk is de mensheid die geestelijk blind is en het Woord van liefde en deemoed niet als God herkent, en het licht ziet dat volk alleen indien ze het wel herkent. En het scheppingsverhaal laat het licht worden voordat de zon wordt geschapen, wel dat is omdat de duisternis van onbegrip over de vloed (mensheid) lag en God begon met woord om daar begrip en inzicht te brengen. En er kwam een scheiding tussen de wateren (mensen) die beneden waren (nog zonder inzicht) en die boven waren, en natuurlijk werd die laatste toestand hemel genoemd.
Tja, nu zullen er zijn die zeggen dat als God dat bedoelde, dan had Hij dat toch ook in klare taal kunnen zeggen... Ja, zeker, maar als je iets waardevols hebt en je legt het open en bloot op tafel dan zijn er altijd die daar misbruik van maken of het zich kwaadwillig toe-eigenen. De grootste schat, die van deemoed en liefde kan ieder zelf in zijn hart vinden. En met die instelling, met die keuze, is God al gevonden en liggen al Zijn woorden open voor begrip. Gods wijsheid gaat ons verre te boven, maar in liefde en deemoed is Hij benaderbaar en zelfs als één met ons in ieder van ons.
Probleem is dat God zichzelf niet toont aan hen die Hem niet zien zitten. Het is als met een relatie, je gaat geen relatie aan met mensen die jou niet zien zitten. En als er onder dwang een relatie wordt aangegaan is die gedoemd om te mislukken. Dus God zal zich aan hen die Hem anders willen dan dat Hij is niet tonen. En dat leidt er toe dat de ongelovige meent dat de gelovige motieven moet hebben van zwakte, domheid e.d. want God zie je toch niet...hoe kun je dan denken dat er een God is?
Dat god zichzelf niet toont lijkt vreemd, want het moet Hem er toch alles aan gelegen zijn zich te openbaren?? En zo is het ook, alleen als Hij zich openbaart dan wordt het helaas niet als zodanig herkent. Pas als God zich openbaart zoals men dat denkt dat dat zou moeten gebeuren, dan wordt Hij herkent. Laat me duidelijker zijn en een voorbeeld geven. De aarde is rond. Maar er zijn eeuwen over heen gegaan waarin die uitspraak als idioot werd beschouwd. Men wilde de aarde als plat zien en weigerde de aarde als rond te aanvaarden toen er eenmaal onderzoekers opstonden die dat durfden beweren. Rond, zei men, onmogelijk, bestaat niet. Hoor, nu zeggen mensen: god, onmogelijk, bestaat niet. Want God is niet zoals ze denken dat Hij zou moeten zijn. God moet b.v. de ellende in de wereld beëindigen, en indien dat niet gebeurt, dan kan men natuurlijk niet in God geloven. Of God moet mensen maken die niet dood gaan, want dood, ja dat kan niet als er een God is, dus gelooft men maar liever niet in God. Maar het geschetste beeld van God is onjuist, en die God bestaat inderdaad niet.
God is in werkelijkheid allereerst te omvangrijk voor ons om te vatten. Dus heeft Hij een taal, een begrip, een omschrijving van zichzelf gemaakt die te vatten is. Hij vormde woorden. En in die woorden is Hij te herkennen, Hij ìs a.h.w. die woorden, want daarin is Hij herkenbaar geworden voor de mens. De mens kan middels die woorden zich bewust worden van wie God is. Er kan de mens een licht op gaan. Die eerste woorden zijn als een licht.
Het allereerste woord, God zelf dus, was liefde. Om dat te aanvaarden is het noodzakelijk dat de mens deemoedig is. Wie zichzelf inbeeldt wijs te zijn, of vaardig, of eer en achting waard die blindeert zijn eigen innerlijk inzicht, die verduistert zichzelf. En dus besloot de Liefde (God) om de mens uit die valkuilen te redden door Zich het kleed van het menselijk lichaam aan te meten en dus zichtbaar als mens onder ons mensen te komen. De ongelovige zal zeggen, onmogelijk, bestaat niet, God is te groot om in een mens te passen. Zie, daar is weer het beeld dat God groot en een soort Deus Maxima moet zijn. Nee, de liefde is uiterst deemoedig. God zelf is deemoedig.
En dus werd en wordt Hij niet herkent. Het woord van begrip en bewustwording is in menselijke gedaante naar de mens afgedaald, maar werd niet herkent. Hij getuigde dat Hij het licht der wereld is, dat Hij en de Vader één zijn, dat ... maar wat zal ik nog meer zeggen, de mens die deemoedig is heeft Hem al lang in het hart herkent, de mens die nog niet zo ver is, wil Hem vooralsnog niet zoals Hij is nl deemoedig en liefdevol.
De mensen willen hun eigen woorden en eigen ideeën volgen. Ze worden hoogmoedig als een in zichzelf opgerichte toren die naar de hemel rijkt. Ze willen zelf voor goddelijk worden aangezien. Maar in die poging raakt hun eigen woord verward en kunnen ze elkaar in het geheel niet meer begrijpen. Ieder houdt zichzelf voor beter als de ander. Een geestelijke spraakverwarring die in de tegenstellingen in religies en afsplitsingen voortwoekert.
En hoe zit het met de ellende in de wereld dan, als God liefde is, hoe kan dat dan? De mens zelf creëert de ellende. Als je bij de bron van de rivier gif in het water gooit, is de hele rivier vergiftigd. Als je bij de Bron van het menselijk bestaan nl God is het Woord van liefde en deemoed, als je daar niet aan wil en het verdraait, weigert en afwijst, dan zullen alle andere woorden en daden door die eigenwijze hoogmoed worden vergiftigd. De gevolgen zijn dat de orde door eigen keus wordt verstoord. En dat in die mate, dat niet meer herkent wordt, dat de eigen dwaze daden daar de oorzaak van zijn.
Een kind dat opgroeit in Italië kan zich het beste uitdrukken in het Italiaans. Later zal die tongval nog te herkennen zijn als het kind b.v. Engels leert spreken. Het kind dat de taal, het woord van God niet kent, spreekt dus de taal van de god-loosheid. Dat werkt door in het latere leven.
Wie snapt de bijbel nog, wie begrijpt de woorden Gods? De toren van Babel, was in wezen een toren van hoogmoed. Evenzo de zondvloed, dat was de vloed van de eigendunk. En de ark was het hart-bouwsel van deemoed, dat niet door hoogmoed werd verzwolgen. En de zin 'het volk dat in duisternis wandelt ziet een groot licht...' wel, dat volk is de mensheid die geestelijk blind is en het Woord van liefde en deemoed niet als God herkent, en het licht ziet dat volk alleen indien ze het wel herkent. En het scheppingsverhaal laat het licht worden voordat de zon wordt geschapen, wel dat is omdat de duisternis van onbegrip over de vloed (mensheid) lag en God begon met woord om daar begrip en inzicht te brengen. En er kwam een scheiding tussen de wateren (mensen) die beneden waren (nog zonder inzicht) en die boven waren, en natuurlijk werd die laatste toestand hemel genoemd.
Tja, nu zullen er zijn die zeggen dat als God dat bedoelde, dan had Hij dat toch ook in klare taal kunnen zeggen... Ja, zeker, maar als je iets waardevols hebt en je legt het open en bloot op tafel dan zijn er altijd die daar misbruik van maken of het zich kwaadwillig toe-eigenen. De grootste schat, die van deemoed en liefde kan ieder zelf in zijn hart vinden. En met die instelling, met die keuze, is God al gevonden en liggen al Zijn woorden open voor begrip. Gods wijsheid gaat ons verre te boven, maar in liefde en deemoed is Hij benaderbaar en zelfs als één met ons in ieder van ons.
78 - Uiterlijk of innerlijk.
De uiterlijke waarneming is er alleen om waar te nemen. De innerlijke waarneming is er om te begrijpen, ook wat uiterlijk wordt waar genomen. Uiterlijk kan worden geïmiteerd, ook zonder begrip. Innerlijk kan alleen door de mens zelf worden waar genomen en begrepen. Het kan niet worden geïmiteerd. Dat innerlijk ìs de mens, het uiterlijk is, het woord zegt het al, slechts uiterlijk. Het bevindt zich buiten de mens. Het waarnemen van het innerlijk is zelfbewustwording, want de mens is niet een mens mèt een innerlijk, nee, hij ìs het. De mens is een innerlijke geest met een uiterlijk kleed, een lichaam van vlees en bloed. Dat lichaam is er om de mens te helpen in het oefenen. De oefening is: wat doe je er mee. Niet de omstandigheden, niet de schoonheid, rijkdom, intelligentie zijn van belang, maar wat men er mee doet. De tegenslagen of juist de voorspoed, het maakt niet uit, maar wel wat men ermee doet. Dat bepaald nl welke innerlijke geest men is. Alle omstandigheden zijn dan ook slechts met een enkel doel gegeven, het ons mogelijk te maken er iets mee te doen en aldus te tonen wie we zijn. Wil men de geestelijke ontwikkeling van een koning en een bedelaar vergelijken, let dan op wat ze met hun persoonlijke omstandigheden doen. Naarmate er meer geduld, deemoed, liefde en zachtmoedigheid in het hart van die mens woont zal ook wat ze met hun leven doen sterker op elkaar gaan lijken.
79 - Innerlijk onderricht
God onderricht de mens in zijn innerlijke geest. Uiterlijk onderricht heeft dan ook alleen nut als het door God zelf in het innerlijk van de mens wordt bevestigd en uitgelegd. Gods Geest geeft dan onderricht aan de menselijke geest in de menselijke geest. Wie dat niet kent of herkent doet er goed aan eerst de imitatie van het uiterlijke woord toe te passen. Als God o.m. in de bijbel zegt 'heb lief', doe dat dan. Als er staat niet te stelen, geen overspel, geen afgunst, niet doden e.d. pas dat dan toe. Wees geduldig, deemoedig en zachtmoedig. Zie, na verloop van tijd zullen de innerlijke gewaarwordingen steeds duidelijker worden. God openbaart zich. Hoe mooi is dat?
80 - Zoeken en vragen.
Eens in de zo veel tijd is er wel weer een discussie over het al of niet bestaan van Jezus, de zgn historische Jezus. Wat mij verbaasd is dat de mensen zo materieel denken. Voor en tegenstanders, beide materieel.
Kijk ik hou van mijn vrouw, liefde. Kun je dat zien? Ik mag hopen van wel, maar het gedrag wat doet denken dat er liefde is kan ook prima worden gefingeerd. Liefde is niet te zien, het is innerlijk. Wat we uiterlijk waarnemen is altijd voor meerdere betekenissen vatbaar. Er rent iemand langs ...is dat omdat er iets dreigt te gebeuren of heeft hij de bus gemist?
Alles wat we zien is op zich misleidend omdat we het innerlijk, de motivatie, nooit kunnen zien. En liefde is evenzo het innerlijk. Nu dan, als de mens in zijn in innerlijk geen ervaring van de goddelijke liefde heeft kan hij niet anders dan zich met materie bezig houden. Dan ontstaan er vanzelf vragen als wat en hoe en of het wel zo is. Materieel dus.
Omdat velen niet de innerlijke ervaring van Gods liefde hebben, kennen ze zichzelf niet, kennen ze de oorzaak van zichzelf niet en kennen ze dus ook de oorzaak of bron van ons bestaan niet. Evenzo is voor hen ook het bestaan van Jezus onbekend. En ja dan ga je vragen stellen.
Dat geldt dan voor elk aspect van het leven, vragen stellen. Er is geen verbondenheid met God, met de oorzaak van alles. De mens zou er beter aan doen om zijn zoeken naar antwoorden te richten op de geest, op de liefde. Maar die keuze maakt niet iedereen.
Kijk ik hou van mijn vrouw, liefde. Kun je dat zien? Ik mag hopen van wel, maar het gedrag wat doet denken dat er liefde is kan ook prima worden gefingeerd. Liefde is niet te zien, het is innerlijk. Wat we uiterlijk waarnemen is altijd voor meerdere betekenissen vatbaar. Er rent iemand langs ...is dat omdat er iets dreigt te gebeuren of heeft hij de bus gemist?
Alles wat we zien is op zich misleidend omdat we het innerlijk, de motivatie, nooit kunnen zien. En liefde is evenzo het innerlijk. Nu dan, als de mens in zijn in innerlijk geen ervaring van de goddelijke liefde heeft kan hij niet anders dan zich met materie bezig houden. Dan ontstaan er vanzelf vragen als wat en hoe en of het wel zo is. Materieel dus.
Omdat velen niet de innerlijke ervaring van Gods liefde hebben, kennen ze zichzelf niet, kennen ze de oorzaak van zichzelf niet en kennen ze dus ook de oorzaak of bron van ons bestaan niet. Evenzo is voor hen ook het bestaan van Jezus onbekend. En ja dan ga je vragen stellen.
Dat geldt dan voor elk aspect van het leven, vragen stellen. Er is geen verbondenheid met God, met de oorzaak van alles. De mens zou er beter aan doen om zijn zoeken naar antwoorden te richten op de geest, op de liefde. Maar die keuze maakt niet iedereen.
81 - Zelfkennis.
God heeft de orde in de schepping ingesteld. Hij heeft alles volledig in de hand. En binnen die orde heeft Hij één klein dingetje uit handen gegeven nl de mens mag zelf keuzes maken. Wij mogen zelf vrij kiezen. Maar de consequenties daarvan vallen weer binnen Zijn orde en heeft Hij dus weer in de hand. De oorzaak der dingen ligt niet bij de mens, maar bij God (liefde, weet je nog).
Kijk we kunnen onszelf leren kennen, we kunnen onszelf manifesteren als wie we zijn of willen worden en dat doen we door zelf keuzes te maken. De omstandigheden zijn daarbij van ondergeschikt belang. In alle omstandigheden komt het er steeds op aan welke keuzes wij maken. En dat definieert ons. En dat is dan ook het doel van ons bestaan, het door keuzes duidelijk maken wie we (willen) zijn.
Kijk we kunnen onszelf leren kennen, we kunnen onszelf manifesteren als wie we zijn of willen worden en dat doen we door zelf keuzes te maken. De omstandigheden zijn daarbij van ondergeschikt belang. In alle omstandigheden komt het er steeds op aan welke keuzes wij maken. En dat definieert ons. En dat is dan ook het doel van ons bestaan, het door keuzes duidelijk maken wie we (willen) zijn.
82 - het ware of het valse.
De ontwikkeling van de mensheid is in wezen de ontwikkeling van het Woord. De mensheid maakt zijn eigen woord(en), noem het een drogwoord, het valse woord, het dwaalwoord, naast het ware Woord van God. Dat menselijk woord is een woord van scheiding en tegenstellingen. Het Woord Gods is eenheid en harmonie. Het woord Gods is liefde. Het dwaalwoord (vele opvattingen en meningen, a.h.w. vele woorden) komt voort uit hartstocht en zelfzucht. De mensheid maar ook elk individu is onderdeel van de ontwikkelingsstrijd die heerst op aarde om het slotwoord te bereiken. Dat slotwoord zal de liefde zijn. Want naast liefde is God ook wijsheid, dus het is aldus voorzien, Hij is wil, dus er is niets dat die kracht kan weerstaan, Hij is orde, dus het is al van den beginne tot aan het slot in de juiste orde, en ernst, dus het wordt niet lichtvaardig opgenomen, Hij is ook geduld, dus het slotwoord staat al vast want geduld overwint altijd, en barmhartigheid, de bekroning der liefde en er gelijk aan...het slotwoord.
De zelfzuchtige hartstochten vernietigen keer op keer in het menselijk gemoed de woorden en daden van liefde. Maar het slotwoord staat vast en kan in elk hart al gevonden worden. De innerlijke strijd tussen hartstochten en de liefde kan door opoffering van diezelfde hartstochten worden gewonnen. Wie de hartstochten volgt offert de liefde op, wie de liefde volgt offert de hartstochten op. Zie, het geloof vraagt dat van de mens, offer je hartstochten op voor de liefde.
De zelfzuchtige hartstochten vernietigen keer op keer in het menselijk gemoed de woorden en daden van liefde. Maar het slotwoord staat vast en kan in elk hart al gevonden worden. De innerlijke strijd tussen hartstochten en de liefde kan door opoffering van diezelfde hartstochten worden gewonnen. Wie de hartstochten volgt offert de liefde op, wie de liefde volgt offert de hartstochten op. Zie, het geloof vraagt dat van de mens, offer je hartstochten op voor de liefde.
83 - Wennen.
Probeer te wennen aan Gods liefdelicht door er volop in te gaan staan, dan kun je steeds meer verdragen. Licht kun je verstaan als begrip, inzicht en bewustwording van liefde.
Als je overdag het lampje op je nachtkastje aandoet valt het op dat het zo zwak lijkt. Echter midden in de nacht en net uit de slaap moet je knipperen tegen datzelfde licht dat nu veel sterker lijkt. Overdag zijn de ogen aan het licht van de zon gewend en kunnen ze dus meer verdragen. Daarom, probeer te wennen aan Gods liefdelicht dan kun je steeds meer verdragen en kan Hij je ook steeds meer geven, Zijn grootste vreugde.
Als je overdag het lampje op je nachtkastje aandoet valt het op dat het zo zwak lijkt. Echter midden in de nacht en net uit de slaap moet je knipperen tegen datzelfde licht dat nu veel sterker lijkt. Overdag zijn de ogen aan het licht van de zon gewend en kunnen ze dus meer verdragen. Daarom, probeer te wennen aan Gods liefdelicht dan kun je steeds meer verdragen en kan Hij je ook steeds meer geven, Zijn grootste vreugde.
84 - Waarheid
Ik hoor wel eens zeggen: in wezen zijn alle religies wel geboren uit het goede, de liefde.
Zou best kunnen, maar als ik naar Amsterdam wil en dan ook op weg ga, maar halverwege sla ik af naar Utrecht, vervolgens naar Amersfoort en ik kom uiteindelijk in Kopenhagen uit, dan kun je wel zeggen dat de oorspronkelijke gedachte goed was, maar wat heb ik daaraan als de uitwerking totaal verkeerd is.
Er is maar één waarheid, liefde. Als die niet (meer) in de religie is te herkennen is alles een leugen.
Zou best kunnen, maar als ik naar Amsterdam wil en dan ook op weg ga, maar halverwege sla ik af naar Utrecht, vervolgens naar Amersfoort en ik kom uiteindelijk in Kopenhagen uit, dan kun je wel zeggen dat de oorspronkelijke gedachte goed was, maar wat heb ik daaraan als de uitwerking totaal verkeerd is.
Er is maar één waarheid, liefde. Als die niet (meer) in de religie is te herkennen is alles een leugen.
85 - Water
Water als dorstlesser is de mens veel meer welkom dan water als verwoestende overstroming. Water kan in principe weldoend en vernietigend zijn, beide. Ook God kan voor de onbeduidende mens beide zijn zowel een liefdevolle Vader als een strenge rechter, maar Hij heeft gekozen ons een lief hebbende zorgzame Vader te willen zijn.
Hij staat a.h.w. al met beide armen uitgestrekt om ons aan Zijn hart te drukken. Welke dwaas wil God liever als Almachtige voor wie wij niet kunnen bestaan?
Hij staat a.h.w. al met beide armen uitgestrekt om ons aan Zijn hart te drukken. Welke dwaas wil God liever als Almachtige voor wie wij niet kunnen bestaan?
86 - Onvolmaakt, waarom?
De ziel van elke mens komt onvolmaakt ter wereld. Allerlei zelfzuchtige neigingen wonen in de ziel. Maar waarom is de menselijke ziel niet al van nature rein? Dat zou toch een stuk makkelijker zijn en ook minder ellende te weeg brengen.
Het mooiste uitzicht is van de top van een berg. De voet is lang niet zo boeiend. Maar om op de top te komen zul je toch bij de voet moeten beginnen met klimmen. Of vergelijk het met zwaartekracht...als men van een klif valt is de zwaartekracht niet zo prettig, maar als het er niet zou zijn zou alles rond dwarrelen. Een zuchtje wind en alles en iedereen drijft weg. Dus toch nuttig. Zo is alles nuttig in de juiste mate en verhoudingen, ook de van zichzelf nog onreine ziel vol met zelfzuchtige hartstochten. Zo'n ziel vormt een afzetpunt voor de menselijke geest. Ze kan zichzelf sterken door weerstand te bieden aan het trekken van de hartstochten van de ziel en zich daardoor definiëren als een geest die anders wil. De wilskracht kan worden geoefend. De ziel en haar lichaam zijn de werktuigen via welke de menselijke geest handelend zijn wil kan uiten en verstevigen.
Zie, wij allen voelen die zuigende werking van de lust en hartstochten van de ziel, maar we kennen ook de deugdzame werking van de innerlijke geest om ons daarbij in te tomen en een andere instelling te volgen. De beeldhouwer maakt van een grof stuk steen een prachtig glad gepolijst beeld. De innerlijke geest maakt op eigen kracht van de ziel een prachtig bouwwerk van deemoed, liefde en zachtmoedigheid. Beide zowel de beeldhouwer als de innerlijke geest maken zelf de keuze van hoe, wanneer en waarom. Daarom kan het bij de geest van menigeen wel eens wat langer duren, want de stimulans om uit eigen beweging aan het werk te gaan met de omvorming van de eigen ziel wordt niet altijd herkent noch begrepen.
Het mooiste uitzicht is van de top van een berg. De voet is lang niet zo boeiend. Maar om op de top te komen zul je toch bij de voet moeten beginnen met klimmen. Of vergelijk het met zwaartekracht...als men van een klif valt is de zwaartekracht niet zo prettig, maar als het er niet zou zijn zou alles rond dwarrelen. Een zuchtje wind en alles en iedereen drijft weg. Dus toch nuttig. Zo is alles nuttig in de juiste mate en verhoudingen, ook de van zichzelf nog onreine ziel vol met zelfzuchtige hartstochten. Zo'n ziel vormt een afzetpunt voor de menselijke geest. Ze kan zichzelf sterken door weerstand te bieden aan het trekken van de hartstochten van de ziel en zich daardoor definiëren als een geest die anders wil. De wilskracht kan worden geoefend. De ziel en haar lichaam zijn de werktuigen via welke de menselijke geest handelend zijn wil kan uiten en verstevigen.
Zie, wij allen voelen die zuigende werking van de lust en hartstochten van de ziel, maar we kennen ook de deugdzame werking van de innerlijke geest om ons daarbij in te tomen en een andere instelling te volgen. De beeldhouwer maakt van een grof stuk steen een prachtig glad gepolijst beeld. De innerlijke geest maakt op eigen kracht van de ziel een prachtig bouwwerk van deemoed, liefde en zachtmoedigheid. Beide zowel de beeldhouwer als de innerlijke geest maken zelf de keuze van hoe, wanneer en waarom. Daarom kan het bij de geest van menigeen wel eens wat langer duren, want de stimulans om uit eigen beweging aan het werk te gaan met de omvorming van de eigen ziel wordt niet altijd herkent noch begrepen.
87 - Schuldbesef of dankbaarheid.
Ik hoor wel eens zeggen, waarom moet me dit allemaal overkomen. Die vraag is misleidend voor de bewustwording omdat ze steevast leidt tot schuld. Bv hoofdpijn veroorzaakt doordat men zich te druk maakt, schuld, want je maakt je te druk.
Beter is de vraag te stellen wat deze gebeurtenis(-sen) je mogelijk brengen. Want iedereen heeft wel iets wat wringt in het leven, iets wat lastig is of zelfs strijd oproept. En dat is gegeven opdat we in staat zullen zijn er innerlijk van te groeien. Waarin men groeit of wat er groeit is individueel verschillend en ieder zal het zelf moeten trachten uit te vogelen en er zich van bewust te worden. Maar dat bewustzijn levert dan geen schuld op maar dankbaarheid, want de liefdevolle zorg van de Vader zal er uit blijken.
Vraag dus niet waarom maar waartoe ons zulks overkomt.
Beter is de vraag te stellen wat deze gebeurtenis(-sen) je mogelijk brengen. Want iedereen heeft wel iets wat wringt in het leven, iets wat lastig is of zelfs strijd oproept. En dat is gegeven opdat we in staat zullen zijn er innerlijk van te groeien. Waarin men groeit of wat er groeit is individueel verschillend en ieder zal het zelf moeten trachten uit te vogelen en er zich van bewust te worden. Maar dat bewustzijn levert dan geen schuld op maar dankbaarheid, want de liefdevolle zorg van de Vader zal er uit blijken.
Vraag dus niet waarom maar waartoe ons zulks overkomt.
88 - Het goede spoor
Kan het zijn dat iemand in Turkije of India op het goed spoor zit? Ja, dat kan. Kan het zijn dat een moslim op het goed spoor zit? Ja, dat kan. Kan het ook zijn dat een christen, een boeddhist, een hindoe of een atheïst op het goede spoor zit? Ja, dat kan allemaal. Oud of jong, elk ras, elke plek, ja in alle gevallen kan iemand op het goed spoor zitten. En wat is dat goede spoor dan? Dat is het spoor van liefde. Elk ander spoor is niet het goede, het spijt me, maar zo is het nu eenmaal. Let dus niet op uiterlijk, op status of intelligentie...ieder die de liefde volgt zit op het goede spoor. Oordeel niet, want daarmee toon je nog niet op het spoor van liefde te zitten. De liefde oordeelt niet, maar wil het goede voor iedereen.
89 - liefde als warmte
Als je verschillende paprika's in het licht legt zullen ze in hetzelfde licht een verschillende kleur kunnen laten zien. Er zijn gele, rode en groene paprika's. Maar als je ze in de pan doet op het zelfde vuur zet, worden ze op allemaal dezelfde manier gebakken en gaar. Zo is ook een daad van liefde waardevol. Maar het licht van het geloof wekt in in de mens telkens verschillende beelden en inzichten op. Probeer elkaar niet van waarheden te overtuigen, maar heb lief. Dan maakt verschil van inzicht niet uit, want de liefde is voor allen van gelijk zegenende werking. liefde verbindt, kennis verdeelt.
90 - stem uitbrengen
Ik stem het liefst op iemand die van Gods geest is vervuld. Dat is te herkennen doordat die mens van deemoed en liefde is vervuld. Helaas is de politieke arena nu juist geen plek waar die eigenschappen vooral worden nagestreefd. Dus meer nog dan de standpunten of de soort partij let ik op deze twee, deemoed en liefde. Want niet de partij of haar ideeën, maar het hart van de mens is bepalend en dus kun je in principe dergelijke mensen overal aantreffen. Ze zijn echter zeldzaam.
91 - Ziel
Beeld van de wedergeboorte van de ziel
Vergelijk de ziel met een meer van water. En het vruchtbare land is dan de innerlijke geest uit God. Dat water is geschikt om het land te bevruchten en aldus van voedsel te voorzien, er als het ware een mee te worden als het schoon, rein is en zuiver is. Maar de ziel, het meer is niet zuiver. Ze is integendeel vervuild met zouten, zuren en giften. Nu moet de ziel, het meer, eerst ontgift worden voor het water over het land kan worden gebracht. Zo moeten wij onze ziel ook reinigen van de vele onzuiver lusten en begeerten die er in drijven en pas dan kan de ziel zich met het land, de geest, verenigen.
Een boer gooit geen zout water op zijn land, al is het nog zo droog.
Vergelijk de ziel met een meer van water. En het vruchtbare land is dan de innerlijke geest uit God. Dat water is geschikt om het land te bevruchten en aldus van voedsel te voorzien, er als het ware een mee te worden als het schoon, rein is en zuiver is. Maar de ziel, het meer is niet zuiver. Ze is integendeel vervuild met zouten, zuren en giften. Nu moet de ziel, het meer, eerst ontgift worden voor het water over het land kan worden gebracht. Zo moeten wij onze ziel ook reinigen van de vele onzuiver lusten en begeerten die er in drijven en pas dan kan de ziel zich met het land, de geest, verenigen.
Een boer gooit geen zout water op zijn land, al is het nog zo droog.
92 - leven na de dood
Vraag een componist hoe hij zijn melodieën en harmonieën vindt en hij zal antwoorden dat die dingen aan zijn innerlijk ontspringen. Zijn gemoed, zijn innerlijke creativiteit geeft hem dat. De componist is er zeker van dat in zijn innerlijk zich al die muziek bevindt, want hij ervaart het. Maar de vraagsteller moet dat dan maar aannemen, want hij ervaart het niet zelf, hij ziet niet in dat innerlijk van de componist. Pas als de mens zelf in zijn eigen innerlijk een stuk muziek, een lied ziet opborrelen dan kan hij uit eigen ervaring bevestigen wat de componist zegt.
Met het innerlijk geestelijk leven is het net zo. Zo lang men het niet zelf ervaart kan men alleen degene die er van getuigd al of niet geloven. Er kan wel gezegd worden dat de ziel eeuwig voortleeft omdat het innerlijk zo wordt ervaren, maar de mens zal dat pas zeker weten als die het zelf ervaart.
Ga liefhebben, want het gevoel dat innerlijk onomstotelijk zeker maakt van het werkelijke leven dat ook na de dood voortduurt, die a.h.w. geestelijke levens melodie, die ontstaat uit de deemoedige liefde in het hart. Wie zeker wil zijn van leven na de dood weet nu wat te doen.
Met het innerlijk geestelijk leven is het net zo. Zo lang men het niet zelf ervaart kan men alleen degene die er van getuigd al of niet geloven. Er kan wel gezegd worden dat de ziel eeuwig voortleeft omdat het innerlijk zo wordt ervaren, maar de mens zal dat pas zeker weten als die het zelf ervaart.
Ga liefhebben, want het gevoel dat innerlijk onomstotelijk zeker maakt van het werkelijke leven dat ook na de dood voortduurt, die a.h.w. geestelijke levens melodie, die ontstaat uit de deemoedige liefde in het hart. Wie zeker wil zijn van leven na de dood weet nu wat te doen.
93 - mechanisch
Wie geen liefde heeft, die heeft geen leven, maar alleen een mechanisch bestaan. Mechanisch omdat die mens alleen mechanisch ziet, hoort en ervaart. Het denken wordt gestuurd door wat er wordt gezien en ervaren, maar bestaat dan niet uit eigen innerlijk leven. Mechanisch dus. Deze mens zal zich op die wijze nooit boven de beperkingen van dit mechanisch bestaan kunnen verheffen. Dat doet alleen de liefde
94 - het nut van tegenslagen
Het natuurlijke in de mens wil graag rust in de zin van ongestoord het leven leiden dat men als ideaal voor zich ziet. De natuurlijke mens wil dan ook absoluut geen lijden, geen tegenslagen, geen ziektes e.d. Het geestelijke in de mens echter beseft het nut van lijden en tegenslagen. Indien de geest in de mens ontwaakt dan verwelkomt deze alles als een hulp en ondersteuning bij het groeien van de innerlijke liefde-mens. Hij ziet daarin dat God de mens bij staat in zijn weg door de materie.
95 - Tegenslagen zijn in werkelijkheid zegeningen, hulpmiddelen bij de geestelijke groei en ontwikkeling van de mens.
96 - Trainen
Materie is geestelijk oefenmateriaal. Elke levensdag is een trainingsrondje van de geest. Aan de mensen om je heen ervaar je allerlei stadia van de ontwikkeling in vaardigheden van de geest. Sommigen modderen maar wat aan en zijn zich absoluut niet bewust van de training. Anderen hebben noodgedwongen iets van een trainigsschema opgebouwd. En in zeldzame gevallen zijn er geestelijk prima afgetrainde mensen met een gespierde en atletische geest. Zij zijn in staat hun geestelijk medespelers eventueel te coachen, mits ze dat willen. Ook dan echter blijft het een zaak van ieder individueel om zich te oefenen, dat kan niemand voor je doen dan alleen jijzelf. Je coach kan nooit jouw training over nemen, maar wel een schema maken.
97 - 'Mijn dochter, je zult dicht bij Mij zijn. Je zult Me zien en herkennen. Ik zal je aan Mijn borst drukken want Ik heb je zeer lief. Alle verwarring en alle angst zal van je af genomen worden. Je zult blij zijn en je in Mij verheugen. Vrees niet, want zou er Mij iets onmogelijk zijn? Amen.'
98 - Het Woord is God, ook nu nog. Stel je voor. Als dat woord in de mens is, is God in de mens. Het Woord was 2000 jaar geleden vlees en woonde onder ons, maar het is nog steeds wat het altijd al was nl Woord. God is Woord. Het Woord is met name Liefde.
99 - Liefde is één.
Er wordt gezegd dat licht en warmte, dus wijsheid en liefde, elkaars complement zijn. In een bepaald opzicht is dat ook zo, maar in wezen zijn ze één. Ze uiten zich verschillend. God is één. Hoe zouden dan de goddelijke eigenschappen gescheiden kunnen zijn. Komen van de zon niet licht en warmte tezamen tot ons? De warmte nemen we met de huid waar, het licht met de ogen. Zie, zo ook liefde en wijsheid als één uit God maar we nemen ze met gedachten dan wel met gemoed waar.
Wie lief heeft is wijs omdat wie de warmte van de zon voelt dat nooit zonder ook het licht van de zon zal kunnen ontvangen. Maar zoals op de Noordpool de warmte veel geringer is dan op de evenaar, zo is licht wel met een gebrek aan warmte te ontvangen. Daarom geeft liefde automatisch wijsheid, maar wijsheid niet automatisch ook liefde. Kennis alleen is koud. Liefde alleen is toch ook wijs, en dus niet alleen, maar één met. Liefde alleen bestaat niet, ze is altijd wijs.
Daarom is persoonlijk aanwezigheid ook noodzakelijk om liefde over te brengen, maar kennis kan ook zonder dat de mens er bij is worden gedeeld in bv een boek. Heb lief en ken God. Praat of leer alleen over God en je zult Hem nooit kennen.
Wie lief heeft is wijs omdat wie de warmte van de zon voelt dat nooit zonder ook het licht van de zon zal kunnen ontvangen. Maar zoals op de Noordpool de warmte veel geringer is dan op de evenaar, zo is licht wel met een gebrek aan warmte te ontvangen. Daarom geeft liefde automatisch wijsheid, maar wijsheid niet automatisch ook liefde. Kennis alleen is koud. Liefde alleen is toch ook wijs, en dus niet alleen, maar één met. Liefde alleen bestaat niet, ze is altijd wijs.
Daarom is persoonlijk aanwezigheid ook noodzakelijk om liefde over te brengen, maar kennis kan ook zonder dat de mens er bij is worden gedeeld in bv een boek. Heb lief en ken God. Praat of leer alleen over God en je zult Hem nooit kennen.
100 - Twee soorten evangelie
Er zijn twee soorten evangelie. Allereerst het evangelie van liefde en deemoed, en vervolgens het evangelie van alles behalve liefde en deemoed. Christus leert deemoed en liefde, religie en wetenschap leert van alles maar meestal niet dat. Kies zelf welk evangelie je wilt volgen.
