Ingeving 11 - vals

Er staan in sommige huizen van die nooit gebruikte oude piano’s. Soms staan ze op zolder of zelfs in de schuur. Die zijn jaren lang niet gestemd en dus berevals. Welk lied je er ook op speelt, het is vals. Zelfs de beste pianisten spelen er niet zuiver op. En wat zegt dit beeld?

Mensen doen de hele dag allerlei dingen. Dat vergelijk Ik even met piano spelen. Maar wat bedoel Ik dan met vals? Wel, als die dingen gedaan worden met een zuiver en liefdevol hart, dan klinkt het goed. Dan is het resultaat goed en gezegend. Maar als de motivatie van het gedrag een zelfzuchtige is dan is ook het resultaat van het gedrag ronduit slecht. Dat wil niet zeggen dat je dat dan ook direct al constateert. Je kunt het alleen constateren als je er oog voor hebt en niet gericht bent op zelfzuchtige resultaten. Net als je pas kunt horen dat een piano vals is als je er oor voor hebt, hoewel sommige piano’s zo ontzettend vals zijn dat zelfs een volledig a muzikaal oor het nog hoort.

Het maakt niet uit welk lied je speelt, daarmee bedoel Ik dat al speel je het meest eenvoudige liedje op een zuivere piano, het klinkt goed. Dus al doe je het minste uit liefde dan is het al met een zeer goed resultaat. Maar indien je een zeer grote daad stelt, maar uit zelfzucht, dan is het resultaat ook slecht. Op valse piano’s kan niemand zuiver spelen. Dus niet de daad, maar het motief telt. Niet het lied, maar de piano maakt iets vals of zuiver. En het motief, de piano in dit beeld, moet zijn: liefde.

Verder dan dit hoef je niet te lezen, alles wat Ik wil zeggen is hier al mee gezegd. Maar voor een aantal mensen voeg Ik er nog wat aan toe. Dat zijn de mensen die zeer traditioneel Christelijk zijn ingesteld. Daar zitten er tussen die Mij zien als een God van oordeel en gericht. Hoe vaak Ik ook zeg dat Ik een God van Liefde ben, voor hen blijft dat gericht als een zwaard van angst boven hun bestaan hangen. Daarom, luister: een piano kan vals zijn. Dàt is het gericht en het oordeel. Maar de mens heeft daar alleen maar last van als hij er op speelt. Indien hij kiest voor een goed gestemde piano (liefde) dan heeft hij ook geen last meer van valse geluiden. Dus mens, je hebt alleen deel aan het gericht als je liefdeloos bent. Op het moment dat je liefdevol wordt wijkt het oordeel en het gericht ook uit je leven. Vrees niet, Ik heb je lief en zeg je dit omdat Ik van je hou. Hoor naar Mij.

Ingeving 12, Elektriciteit.

Lieve Vader, nu snap ik het wel, maar hoe vertel je dat aan een ander? Wilt U me een beeld geven. En dit is het beeld dat Hij me gaf:

 “Elektriciteit kun je alleen gebruiken als je een passende stekker in het stopcontact steekt. Als je alleen maar naar de wandcontactdoos kíjkt zie je geen elektriciteit. Als je je vingers er in steekt, stel dat je dat zou kunnen en willen, dan krijg je een opdonder. Kortom, je moet een goed passende stekker nemen en als je die er in steekt kun je nuttig gebruik maken van de stroom die uit de muur stroomt. God is te verglijken met elektriciteit.  Als dat nuttig wil zijn, dan moet je daar een aansluiting voor hebben. God geeft je geen opdonder als je niet wil worden aangesloten, nee, Hij kijkt wel uit. Hij wacht totdat je Hem zoekt en dan heel geleidelijk vormt Hij je zo dat je zijn liefde kunt aanwenden voor het doel waarvoor Hij het heeft bedoeld. Dus wordt een stekker die past. Hoe? Wel, God is liefde. Het is niet zo lastig om daar op aan te sluiten. Ga liefhebben, echt oprecht de ander dienend. Wees onbaatzuchtig en deemoedig. Zo zul je zonder twijfel God gaan “zien”. Maar als je dat niet wilt, nou dan maar niet.”

PS: Je krijgt wel eens een opdonder, maar daar is God niet verantwoordelijk voor. Dat doe je zelf. Wie bewust tegen Gods orde in leeft draagt vroeg of laat de consequentie. En dat is niet het kind dat zijn hand brandt als hij die op de hete kachel legt, nee, dat is de vader die na waarschuwen het kind een tik geeft om te voorkomen dat het zijn handje op de gloeiend hete kachel legt. Ook dat is liefde.

Ingeving 13, volmaakt?

Hoe kan er in Gods schepping zo veel onvolmaaktheid zijn? God zelf is toch volmaakt?
En dit is wat Hij me ingeeft te begrijpen.

Natuurlijk is alles wat Ik heb geschapen volmaakt. Al het geschapene heeft de mogelijkheid zich te ontwikkelen en daarbij moet de vrijheid van wil worden toegestaan omdat er anders geen ontwikkeling zou zijn maar slecht gebondenheid aan de wetten die Ik heb vastgesteld.

Stel je voor een lijn. Bedenk dat Ik het ben die de lijn schep. Vervolgens kan die lijn zich t.o.v. andere evenzo perfecte lijnen gaan richten. Samen met andere lijnen ontstaat er een tekening of lettertekens. Wat die tekening is, of die letter tekens dat is nu precies wat de ontwikkeling van die lijn beoogt te zijn. Er zijn vele mogelijkheden waarvan er ook vele als niet volmaakt kunnen worden gezien. Maar dat wil niet zeggendat de oorspronkelijke lijn niet volmaakt is.

Schik de lijntjes tot het woord haat, een vreselijk woord qua betekenis, maar is het lijntje daardoor minder volmaakt als het daarvoor was. Alles is toch gegeven om zich te ontwikkelen, naar eigen wil en inzicht. Kijk om je heen en zie hoe alles zich voort ontwikkeld. Herken ook hoe Ik telkens als er zich stagnatie in ontwikkeling dreigt aan te dienen er voor zorg dat er iets gebeurt wat de dingen weer aanzet tot activiteit.

Alles is goed. Want Mijn schepping is goed. Maar dan komt de mens en gaat er mee aan de gang. Een mes is nuttig want het snijdt je boterhammen of je kunt er de aardappels mee schillen.  Maar een mes kan ook moedwillig worden gebruikt om pijn te doen. Het mes is niet beter of slechter, maar de mens die het gebruikt wel. En zo krijgt alles betekenis door wat jullie mensen er mee doen. Ik schep perfecte lijnen, alles is goed, lees het scheppingsverhaal er maar op na. En zie Ik zag dat het goed was. Maar wat gebeurt er dan als de ontwikkeling van de mensheid er mee gaat handelen? De dingen die de mens als niet volmaakt beschouwt zijn vaak juist door toedoen van de mens onvolmaakt. De basisideeën zijn soms niet eens meer herkenbaar,en hoewel ze nog steeds perfect zijn is het gebruik en de omgang van de mensheid er mee dat niet.

Je ziet het misschien niet en je gelooft het wellicht ook niet maar zelfs natuurrampen zijn het resultaat van menselijk handelen. Bij ontbossing begint het tot de mens al door te dringen dat daar het gevolg van is dat erosie en ook stormen in toenemende mate gaan optreden. Maar dat houdt ze niet tegen om desondanks in groot tempo door te gaan met ontbossen. Wil je een duidelijker voorbeeld van de menselijke natuur die om zich te verrijken met de perfecte schepping aan de haal gaat en er een imperfecte zooi van maakt?

Maar bij Mij zijn alle dingen mogelijk. Ik laat jullie niet aan je lot over en weet alles uiteindelijk zo te leiden dat het de groei en ontwikkeling van de mens individueel en gezamenlijk brengt tot liefde. Uiteindelijk en op het juiste moment. Geduld, je zult het zien. Ik heb elk mens zeer lief. De vraag is: hoe wil je intussen je leven leiden? Perfect of onvolmaakt? Als altijd: aan jou de keus.

Ingeving 14, de waarheid.

Er was eens een man die op zoek ging naar de waarheid. Hij kon slecht tegen mensen die zeiden dat de waarheid niet bestond, of dat die niet te vinden was. Hij kon ook slecht tegen de opmerking dat iets gewoon was zoals het was en dat het geen zin had te vragen waarom.
Hij zocht intensief in vele boeken, leerde oude vreemde talen, sprak met mensen die “het konden weten”, maar vond de waarheid niet. En toen kreeg hij een droom waarin hem de waarheid werd geopenbaard. Vol vreugde werd hij wakker en vertelde het direct aan zijn vrouw. Ze was blij voor hem en vroeg toen om zijn ontbijt te gaan eten want er was nog veel te doen.

Hij vertelde het zijn vrienden en buren. Ook zij waren blij voor hem, maar gingen vervolgens over tot de dingen van de dag want er was nog veel te doen. En toen drong het tot hem door. Omdat ze niet hadden gezocht naar de waarheid konden ze die ook niet waarderen zoals hij hem waardeerde. Zijn blijdschap zou maar moeilijk de hunne kunnen worden.

Toen zocht hij mensen op waarvan hij wist dat ze ook fanatiek naar de waarheid zochten. Zij waren zeer enthousiast toen ze hoorden dat hij de waarheid had gevonden. Uitgebreid lieten ze zich informeren, maar slechts een enkeling kon het met hem eens zijn dat het de waarheid wel eens zou kunnen zijn. De meesten bleven vragen houden. Een aantal begreep hem zelf totaal niet. Waar waren tenslotte de bewijzen voor de waarheid, daar had hij zelf toch ook altijd naar gestreefd. Er waren geen bewijzen, een droom, nou vraag ik je. En toen begreep hij ook dàt: ze konden de waarheid niet herkennen. Je kunt alleen iets herkennen als je het al kent. Je kunt een jas wel aan de kapstok willen hangen, maar als de jas geen lusje heeft glijdt hij vaak van de haak. Zijn mede waarheid zoekers misten veelal een “lusje” en dus begrepen ze hem niet.

Je kunt de waarheid alleen vinden als je zoekt en hem alleen herkennen als iemand je verteld wat de herkenningspunten zijn.

Dus als ik nu zeg wat de waarheid is zul je die waarschijnlijk niet begrijpen.
De waarheid is: een jas, een potlood en een steen. Maar dat is, zo waar als ik besta, niet de hele waarheid.

Ingeving 15, Orde.

Ik, God zelf, ben volmaakt. Ik ben geen stumper, geen knoeier. Ik heb alles volmaakt geschapen en er kan dan ook niets zondigs (onvolmaakt) bestaan. Bedenk dat als je hoort dat mensen elkaar en elkaars gedrag veroordelen, als kerkelijke leiders beweren dat Ik mijn schepselen naar de hel zal sturen. Nee, niet alleen verbiedt Mijn grote liefde dat, maar het kan ook niet. Er bestaat geen hel, en Ik veroordeel niemand. Ik heb alleen maar lief.

Lees dit nog eens goed na en laat het tot je doordringen.

In Mijn schepping heb Ik orde aangebracht. Zonder orde is er helemaal niets. Wie uit klei een bord wil maken zal toch ergens een rand moeten maken. Die rand, die grens is de orde die nodig is om een bord het bord te laten zijn. Probeer maar eens een bord te maken zonder rand, dat kan niet. Zo ook de gehele schepping. Probeer maar eens iets te scheppen zonder er een orde in te leggen, dat is onmogelijk. Er is een prachtige goed ingerichte orde in de schepping. Als gevolg van die orde draaien de planeten om de zon, en de zon op haar beurt om een grotere zon en die weer op haar beurt om een nog grotere. En dit systeem is een ordelijk systeem. Als gevolg van die orde bestaat er leven op aarde. Leven dat in evenwicht is met het leven er om heen. Het is juist omwille van die orde dat Ik de mens regels heb gegeven.

Ik heb de mens eigen wil gegeven, perfecte eigen vrije wil. Maar daarbij heb Ik de mens ook voorzien van kennis en begrip van de orde die in de schepping ligt. Dat deed Ik natuurlijk om de mens te helpen zijn vrije wil in te voegen in die orde. Als de mens dat niet doet, functioneert een deeltje van die schepping een stukje minder. De orde gaat er uit. Het evenwicht wankelt, soms meer, soms minder afhankelijk van de mate waarin de mens er voor kiest om tegen die orde in te gaan. Wat Ik dan doe is proberen om de orde te herstellen. Ik ben liefde en alles in de schepping is op liefde gebouwd. Dus daar waar de liefde een kans krijgt hersteld het evenwicht zich weer.

Maar de mens is eigenwijs en wil Mijn raad en liefde niet. Daardoor komt dan ook het gevolg van de wanorde over de mens. Hij veroorzaakt het dus zelf. Niet dat de mens dat dan ook inziet of in wil zien. Meestal krijg Ik de schuld als er nog resten van Godbesef aanwezig zijn. Of de mens gaat over in wanhoop. Dat lijkt al aardig op de hel.

De religieuze leiders gebruiken die wanorde om hun boodschap kracht bij te zetten. Hun boodschap is: “Oh mensen dit is een straf van God als gevolg van jullie zondigheid.” Wat die zonden dan zijn dat kan variëren van een verwrongen beeld van het hierboven geschetste, want dat is nl wat bedoeld wordt als er in de Bijbel sprake is van zonde, of er worden naar eigen inzicht zaken bedacht die men zondig noemt. Die zaken worden dan zgn gerechtvaardigd door een hoge kerkelijk leider, door een oud geschrift van meer of minder bedenkelijke aard, door groepsoverwicht en ga zo maar door.

Er bestaat geen zonde, er bestaat alleen maar het handelen tegen de orde van de schepping in. Die orde is noodzakelijk voor het bestaan.

Wie rookt krijgt gezondheidsproblemen, want roken gaat tegen de orde van een gezond lichaam in. Je zou roken daarom een zonde tegen het lichaam kunnen noemen. En dus zou je liefdeloos gedrag een zonde tegen Mijn orde kunne noemen. Daarvoor zul je nooit worden gestraft. Maar de gevolgen zul je helaas wel dragen. Net als dat je ziek wordt van roken. Die gevolgen van ongezond gedrag zijn geen straf. Zo is ook het handelen tegen mijn orde niet bevorderlijk voor het menselijk welbevinden, maar er is geen straf. Dat kan toch ook niet want Ik ben Liefde. En Mijn geest in de mens is Liefde. Mijn orde is liefde. Hoe zou Ik op het onzalige idee van straf kunnen komen. Dat stuit Me tegen de borst. Nooit zal Ik opgeven om elk mens afzonderlijk met de grootste zorg en liefde te omgeven. Nooit zal Ik ook maar één mens verlaten. Ik kan het niet. Ik hou te veel van elk van jullie.

Ingeving 16, God spreekt.

Om een beeld te geven van hoe de Liefde die ik Vader noem, of God, in me spreekt geef ik dit voorbeeld.

Lieve Vader, wat zal ik schrijven?
Maak je geen zorgen want Ik heb je lief.
Zullen de mensen die me kennen me niet een vreemde druif vinden, wat zullen ze er van zeggen?
Maak je geen zorgen want Ik heb je lief.
Maak je echt geen zorgen want Ik heb je lief.
Maak je absoluut geen zorgen want Ik heb je lief.

Goed, wat wilt U dat ik schrijf?

Schrijf over de liefde. De mens is juist over de liefde het minst ingelicht. En dat terwijl het de liefde is die hem het meest bezig houdt. Het is ook de liefde die hem tot handelen aanzet. Het is de liefde die zijn leven bepaald. En toch is hij zich juist daarvan over het algemeen het minst bewust.

Neem de mens zijn liefde weg en hij komt tot stilstand. Hij eet niet meer. Hij werkt niet meer. Hij wordt volkomen inactief. De liefde is de motor van het bestaan. Het is om de liefde dat mensen doen wat ze doen. Dat liefde in mijn ogen vaak verkeerd gericht is wil nog niet zeggen dat het geen liefde is. En die liefde zal Ik dan ook nooit weg nemen. Dat zou nl de dood van de mens zijn. Nee, het is juist de liefde die de mens moet helpen te worden wat Ik bedoel dat hij zal worden. Een vrij en zelfbewust mens.Een mens die uit eigen beweging kan kiezen wat goed is.

Goed en kwaad zijn lastige begrippen. En het is opnieuw de liefde die de mens leert wat goed en kwaad is. In Mijn ogen is de liefde goed. Ikzelf heb de liefde in de wereld, in de mens en in de gehele schepping gelegd. Die liefde kan en zal zich ontwikkelen. De weg van ontwikkeling is veelal zwaar en moeizaam. Maar het doel zal zeker bereikt worden. De mens zal zich bewust worden van de liefde en hij zal er naar leven. Dan zal hij Mij ook herkennen en lief hebben omdat hij ziet hoe goed alles is gemaakt. De weg kan lang zijn of kort net naar gelang de mens zelf kiest. Maar dat het doel bereikt zal worden is duidelijk. Het doel is liefde. – Amen.
 
Zo spreekt Hij die ik de Liefdevolle Vader noem. Geloof het of niet, het is me om het even. Maar wat je er ook van vindt, heb lief.

Ingeving 17, Ik doe het!

Lieve Vader,

Hoe komt het dat wij mensen, en ik ook, zulke domme dingen doen? Bewust soms.

Heb je je wel eens afgevraagd waarom een handeling uitvoerbaar is? Waarom kunnen mensen dingen doen? Dat is omdat Ik ze daartoe de kracht, vaardigheden en mogelijkheden geef. Waarom doe ik dat? Wel er zou geen leven zijn als ik niet ook vaardigheden en kracht gaf om het te laten functioneren. Het is nodig voor het leven dat het iets is. Dus is ieder mens uitgerust met allerlei vaardigheden. De één ‘n beetje meer van dit, de ander meer van dat. Daarmee gaat de mens aan het werk. En Ik zorg er ook voor dat het werk wordt aangevangen. Ik prikkel de mens tot handelen.

Maar jouw vraag gold niet zo zeer de domheid van mensen in het algemeen, nee je vraagt je af waarom jijzelf zo dom doet bij tijd en wijle. En waarom je je daarvan nog bewust bent ook. En weet je, dat is nu juist omdat jij moet leren Mij te vragen de dingen te doen. Jij kunt van jezelf helemaal niets. Ik hou jou in stand. Jouw leven, jouw denken, jouw handelen. En als dat dom is, dan kun je daarvan leren en volgende keer anders handelen. En als dat dan niet lukt dan ontdek je dat je dus helemaal niet kunt wat je zelf wilt. Je bemerkt je eigen onvolkomenheid. Want dat zit overal ingeschapen. Onvolkomenheid. Bij jou en ieder mens. En dat is nu juist omdat je zult ervaren hoe zeer de mens het nodig heeft Mij, zijn Bron, zijn Liefde te betrekken in zijn bestaan. Dat is geen truc van Mij om de mens te brengen waar Ik hem wil hebben. Dat is liefde. de mens kan alleen maar volkomen worden als hij Mij, de basis van het leven ook tot basis kiest.

Vergelijk het met uitstralend licht van een lamp. Als het licht zou kunnen kiezen en vervolgens zou kiezen niets met de lamp te maken te willen hebben, dan zou het licht zwakker en zwakker worden en niet gevoed door de bron van zijn bestaan uiteindelijk uitdoven. Als een rivier zou kunnen kiezen en vervolgens zou kiezen niets te maken te willen hebben met de berg waar hij ontspringt dan zou de rivier verdrogen. Snap je het al. Ik ben de basis, de Bron van het bestaan. Ik streef er naar dat ieder mens dat ontdekt en zich er herkent. Zich er ook over verheugd. Want dan plotseling herken je ook je eigen wezen, je oorsprong en toekomst, je doel en richting, kortom je herkent wie je bent en waarom.

Dus laat het aan Mij over. Jij, hoeft alleen maar te kiezen het werk door Mij te willen laten doen. En als je vanuit het besef van je eigen ontoereikendheid handelt in vertrouwen op Mij, dan kan en zal Ik het doen. En jij zult dan ook weten dat het niet jou verdienste was maar de Mijne.

Alleen jij bent in dit geval nogal hardleers. Je denkt telkens weer dat het jou taak is om alles tot een goed einde te brengen. Nee, die taak is aan Mij. Jij hoeft alleen maar Mij te vragen en Ik zal het doen. Laat het tot je doordringen. En ook al ga je dit in je site zetten, het is in eerste instantie voor jouw zelf bedoeld, en niet zo zeer voor anderen.

Ingeving 18 Punaise

Lieve Vader. Ik hoorde iemand zeggen: “Zonde bestaat niet, dat is een uitvinding van de kerk. Eerst zeggen dat je zondig bent, en dan is er de kerk om het je weer te vergeven. Zo kun je mensen aardig aan je binden.” Hoe zit dat Jezus?

In vele beelden kan Ik je dat uitleggen, maar je hebt het beeld van een punaise in je gedachten en dat is goed bruikbaar. Als je een punaise goed gebruikt kun je er iets mee ophangen aan de muur. Als je ’m echter verkeerd vast houdt, duw je de punt in je duim. Zo is het ook met de wijze waarop Ik de orde in de wereld heb gelegd. Weet dat ik niemand veroordeel. Ik heb alleen maar lief. Wat wordt er dan bedoeld met het woord zonde in de bijbel? Wel, dat is de orde die Ik in de schepping heb gelegd. Die orde is Liefde. in de bijbel wordt die orde uitgelegd, hoewel ook daar het onbegrip van de mens middels allerlei verwrongen vertalingen is binnen geslopen. De schepping dus is uit liefde gebouwd en opgebouwd. De uitleg daarover is in o.m. de bijbel terug te vinden. Ieder mens is vrij om te handelen als hij wil. Maar als dat handelen tegen de orde ingaat dan zullen de consequenties ook dienovereenkomstig zijn. Als je de punaise verkeerd vast houdt, gaat de punt in je duim. Dat is de consequentie. Zonde is handelen tegen de orde van liefde in. Oordeel (wat er niet is, maar wat je in de kerk zo omschreven vind) is het gevolg daarvan, de consequentie. Want Mijn orde is goed, en die zal Ik niet veranderen omdat de mens er tegenin handelt.

Ik zeg het nogmaals: ieder mens is vrij om te handelen zoals hij wil. Ik veroordeel niemand om de keuzes die hij maakt. Ik geef wel advies over hoe Mijn schepping in elkaar zit, over de orde, want Ik heb je lief en wil je voor de consequenties behoeden als je tegen die orde in handelt. Maar Ik oordeel je dus niet. Zonde is de punaise verkeerd om, maar waarom zou Ik je daarom veroordelen? Dat is toch onlogisch. Ik kan je beter helpen de pijn te verzachten en je leren de punaise op juiste wijze te gebruiken.

Als je het woord oordeel tegenkomt in de bijbel, vervang dat dan eens door: Helpen. Bv …”om te oordelen de levenden en de doden” … om te helpen de levenden en de doden. Want wie is er dood? Dat is hij die geen liefde heeft. Zijn innerlijk is gestorven voor de orde van liefde die het leven van elk mens IS. Maar laten we het niet te ingewikkeld maken. Ik heb lief. Altijd, eeuwig dus. En Ik help allen. Altijd, eeuwig dus. En een punaise in je duim is een goede manier om te ontdekken dat je het beter anders kunt doen.

Ingeving 19,  Wetenschappers

Wij zijn. De wereld is en het universum is. Daar zijn we het over eens. Maar waardoor het is ontstaan vinden we veel lastiger om vast te stellen. Er zijn grofweg twee stromingen. De eerste ziet alles als gevolg van blinde, zichzelf niet bewuste krachten die gehoorzamen aan wetmatigheden en die min of meer toevallig tot het universum, de wereld en de mens hebben geleid. De tweede ziet alles als gevolg van zichzelf wèl bewuste krachten die beslist hebben dat het er op een bepaalde manier toe moest leiden dat universum, wereld en mens zich ontwikkelden tot wat ze zijn.

Beide stromingen kennen aanhangers die van allerlei niveau van inzicht zijn. Er zijn botweg domme aanhangers, maar er zijn ook aanhangers die het oprecht menen met hun inzet om te doorgronden of de inzichten wel kloppen. De domme “gelovigen” in beide kampen laat ik even voor wat ze zijn, want veelal zijn ze niet voor rede vatbaar. Maar de wijzeren wil ik even benoemen. In kamp “onbewuste krachten” zijn dat de wetenschappers. In kamp “bewuste krachten”  noem ik dat de gevoelschappers. En daar ligt de wortel van onbegrip tussen deze beide goedwillende groepen mensen.  De een trekt conclusies op basis van het verstand, de ander op basis van het gevoel. De underdog is het gevoel, het is niet anders.

De wetenschapper betoogt dat op grond van gedegen onderzoek is komen vast te staan (?) dat er geen “god” (bewuste kracht) is. De ander betoogt dat hij ervaart dus voelt (?) dat er wel degelijk meer is dan alleen maar de droge controleerbare feiten van het onderzoek. Beide benaderingen zijn discutabel, maar we moeten het er mee doen. Ik wens het ons toe dat de liefde voor elkaar ons zal helpen om ons niet blind te staren op slecht één van de beide benaderingen, maar dat ze elkaar zullen aanvullen.

Ingeving 20, zaaien.

De meeste mensen denken dat denken alleen maar dat is, denken. Maar elke gedachte is wat je krijgt. Zie een gedachte maar als een zaadje. Elke gedachte een zaadje. Na verloop van tijd komt dat zaad op. hooguit kun je door veel ander zaad er door hen te strooien de goede opkomast van ander zaad verstikken.

Iedereen kent het placebo effect. Als je denkt dat je medicijnen helpen, dan helpen ze ook, zelfs als je gewoon een suikerpilletje in neemt. De gedachte dat het helpt zorgt er voor dat het helpt. Je krijgt wat je denkt. Dat geldt ook voor wat zich buiten je bevind. Je krijgt wat je denkt.

Denk crisis en je krijgt crisis. Denk angst en je krijgt angst. Denk hulp en je krijgt hulp. Denk overwinning en je krijgt het. Sommigen noemen dat “ je sterk verbeelden”. Anderen noemen het “affirmeren”.  Natuurlijk noemen velen het ook “toeval’ of “onzin”.

Ik zeg je, het zaad komt op. soms langzaam, soms snel, soms krachtig soms ook niet maar het komt op. je moet in jezelf geloven, je moet geloven in je eigen kracht, zijn uitspraken die dit doen ervaren.

Denk dus positief. Denk wat wilt naar je toe. Het kan. Maar als je denkt: ik denk het niet, dan krijg je dat. 

Lees er maar eens wat literatuur op na.